FADED MEMORIES

58

Wala na ako pake. If may Sasabhn kau na Hndi ko gusto.. Uunahan k na po. Busy ako may trabaho ako Hndi na ako estudyante gaya noon. Pra maya maya mag uud.

Di ko alam ang sunod na ud. Bahala kau.

Kung may magrereklamo po. Pwes bahala kau need ko kumita ng pera. Pra sa Pagkain at Pang kikay ko. At para sa pamilya ko. Thats it.

" Anne Dun ka nalang Sa dulo. Dito na ako sa-" Naputol ang nga sasabihin ng Binata dahil sa Pag sigaw ni Zion.  " Ninang. Dito po ako sa dulo, Gusto ko po kasi sa tabi ng Bintana para makita ko po lahat ng view." Paki usap nito. Nanlambot na naman ang Puso niya. Napatingin siya sa Dalaga. Na ngayon ay nakataas ang kilay. Sa dulo kasi sila ng Bus sa pinakadulong Upuan.

Mabilis na kumilos si Zion. Para Makaupo. Si Anne naman ang Pumagitna na nakasimangot. Habang siya umupo da Tabi nito. Sa Tabi niya ay may nakaupo din na Babae and the rest ay Mga Kasamahan din ng Mga bata na kaklae ni Zion.

" Kanina ka pa nakasimangot. Papangit ka sa ginagawa mo." Bulong niya rito.

Inirapan naman sya nito.

" I hate this. You know how much i hate this." Sagot nito. Napangiti nalang siya. At binuksan ang Snacks na Baon nila. Walang katigilan si Zion sa Kakadaldal. Pati na rin ang Tour Guide sa Harapan. Nag sasabi ito ng kung ano ano.. Ang katabi niya naman ay Nakatingin lang sa Malayo. Mayroong Napapapikit ito. Baka Inaantok.

" Anne. Pwede kang sumandal sa akin. If you want." Sabi niya rito. Umiling lang ito.

" I dont need your Shouldier. I have my Pillow Here at the Back of ny Head." Sabi nito. Na ikinangiti niya Napakataray.

Mabilis nga itong Sumandal sa upuan. Natatawa siya ng lihim. Dahil alam niyang Mahirap ang ginagawa nito. Wala din naman itong masasandalan. Dahil pag umaalog ang Bus. Napapahilig ito sa kaniya. At agad din na babawiin,

" Shit." Mahinang sabi nito.

" Pwede ka namang kasi na sumandal Sa akin. Pinapahirapan mo pa sarili mo Bhabe." Pang aasar niya rito. Subalit irap lang ang sinagot nito. Napipikon ito Kaya lalo siyang natutuwa.

Maya maya ay narinig nalang nila Na nagsalita ang Nasa Harapan. At sinabi na Narito na daw sila K.k.k. Excited na nagsitayuan ang mga Bata lalo na si Zion. Muntikan na nga ito madapa. Kaso naalalayan agad ni Anne.

Hindi niya alam Pero pinagmamasdan niya lang ang Dalawa na nauna na Sa paglalakad. Lalo higit ng Pababa ng Bus. Natauhan lang siya sa Pagtitig ng Makita niya na Hinawakan ang kamay nito bg Lalake na Umalalay pag baba. Kaya mabilis siyang lumapit sa Dalawa.

" Ok. Po Mga Mommy at Daddy. Paalalayan na lang po si Baby? Kasi Papasok na tayo sa loob ng Museum." Sabi nung Teacher. Nasa likod lamang siya ng Dalawa. Habang hawak ito ni Anne. Ni hindi nga siya nito pinapansin. Lalo nang Umupo ito sa Sahig katabi ni Zion. Naka Kalong nito si Zion. Habang siya nakatayo sa Gilid ng Estatwa. Ito naman ay nakikinig sa Nag papaliwanag, di niya mapigilan na Kuhanan ng litrato ang dalawa. Napangiti siya ng lihim. Habang tinitingnan ang Larawan ng Dalawa.

Bagay na ipinagtaka niya. Magkamukha talaga ang Kaniyang Mag ina. Mas nagiging Kamukha ni Zion ito Kesa sa Kaniya. Hindi niya alam pero Namamasa ang Mata niya

Para nga silang Tanga ni Anne. Lihiman sila ng lihiman. Ng bawat bagay. Gaya ng hindi niya nasabi sa Bata at sa kaniyang Anak. Na allam niya ang totoo.

Hindi bat Dapat magalit siya? Dahil itinago nito at pinabayaan si Zion? Hindi bat dapat Siya ang manumbat? Pero bakit hindi niya nagawa?

Hindi niya nagawa na, Sabihin iyon sa harapan ng Dalaga.

" Celestine. I am sorry. Hindi na kita Mahal. Mahal ko si Anne." Pag amin nia rito. Ngumiti ito ng, Mapakla kahit na namumutla. Nasa Hospital Kasi ito Dahil sa pagkaaksidente.

" Marco. You know that I love you. I am sorry for being Selfish. May mga Bagay akong nasabi sayo Na hindi mo Nalaman. Marco IWant tou to be Happy. I am sorry. For leaving you. Siguro kung hindi kita Iniwan noon. Hindi mo makikilala Si Anne. Marco- find her." Sabi nito.

" Yun ang ginagawa ko-"

Umiling ito. At tiningnan siya..

" No Marco listened to me, Marvo Hanapin mo siya, Kasi Bu Buntis siya-" Sabi nito, Na ikinatayo niya.

" What? Anong sinasabi mo?" Napatayo siya sa mga sinabi nito.

" I send her Away. Kasi akala ko- Marco Im sorry." Umiiyak na sabi nito. Napakuyom ang Kamao niya.

" I trusted you. Celestine PinatawD kita. Sa kabila ng Pang iiwan mo sa akin. Pero bakit? Sinira mo na naman ang Buhay ko Sa pangalawang Pagkakataon." Sabi niya rito. At mabilis naTumayo.

" Marco Please. Listened to me First. May mga Bagay ka pa Na kailangan Malaman. About Us. About-"

" Stop. Ayoko na makinig sa lahat ng mga kasinungalingan mo." Mabilis niyang sabi at Iniwan ito.

Nakakagago? Bakit lahat ng tao Niloloko ako.

Nagising siya sa Huwisyo. Ng Kalabitin at Hilahin ni Zion ang Kaniyang Damit.

" Ninong? Tara na po Akyat na tayo dun sa Hagdan." Excited na Sabi nito. Nginitian niya lang ito, At binuhat. Napatingin siya kay Anne. Bakas niya ang sakit na nakarehistro sa Mukha nito.

" Anne. Tara na. Gusto na daw ni Zion sa Loob." Sabi niya lang dito. Napatango nalang ito. At sumunod. Subalit bago pa man sila tuluyan pumasok Sa loob. Hinawakan niya ang Kamay nito.

Babawiin sana nito ang Kamay sa kaniya. Subalit hinigpitan niya ang Hawak. Napatingin ito sa Kamay nila Na magkahawak. At napatingin sa kaniya.

Nagkatitigan silang Dalawa. At kita niya ang Takot at sakit sa mata nito. Mabilis niya itong Nginitian. At hinalikan sa Pisngi.

" Just for this Day. Bhabe. Isantabi muna natin ang Pride At Sakit. Please Just for this Day. I want to be with you the whole Day." mabilis niyang Sabi. At naglakad.

Narinig Niya ang Buntong Hininga nito. At di nakaligtad ang Luhang tumulo sa Mata nito.

Anne kung Nasasaktan ka sa sitwasyn natin. Tatlo, Mas Nasasaktan ako. Dahil hindi ko kayang magalit sayo sa Kabila ng. Pagsisinungaling mo.

Ano nga bang Rason? Kung vakit mo ito Ginagawa?

Anne ano nga ba?

--------Hannah Garcia01------