TERROR UNIVERSITY

Ikalabing-walong kabanata: Ang lumang piano

Unti-unting lumamig ang hangin sa lumang kwarto. kasama ko ang iba ko pang mga kaklase. malaki ang pasasalamat ko at wala sa amin ang napahamak o nasaktan. binuksan ko ang bintana upang salubungin ang panibagong araw. 

Kakasikat pa lamang ng araw ng mga sandaling yun. at waring may kakaiba na naman akong naramdaman sa pagitan ng aking braso. bakit parang may kumalabit sa akin. nilibot ko ang aking paningin sa loob . 

"Hey are you okay, you look tense" sambit ni Troy. mabuti na nga lang at nandiyan si TROY Kung hindi ay martami nang nangyari. 

"Uy guys! look ! may piano dito oh" lumapit si Ruth at akmang pipindutin niya ang mga piyesa nito, ngunit --

"Bakit gumagalaw mag-isa, A-anong nangyayari?" 

"Oh my! AAAAAAAAAHHHHHH!!" Lahat kami ay napalingon at napatakbo sa kung saan nakaupo si Ruth.

"Ruth! anong nagyayari?" 

"Hindi ko rin alam Rhea. bigla na lang kasing tumugtog yung piano" 

"Huh? paano nangyari yun eh tayo tayo lang naman ang magkasama dito. wala ng iba " 

"Are you sure? na walang nakapasok dito" 

"yes of course, tayo lang kayo lang naman kasi ang inimbita ko" 

"sigurado ka ah"

"Oo"

Pero nung lumakad kami sa second floor, kakaibang kalampag ang narinig namin sa itaas. 

"Guys helpppppp!!" nakita kong nagpalutang -lutang sa ere si Troy. 

"Wait lang relax ka lang. tatawag ako ng police"

"No ! hindi natin sila kailangan dito, and look here. I can fly " 

"Huwag kang matuwa"

Tumugtog muli yung piano at isang batang abbae ang lumabas----SI ROSALIE

Ano na naman bang kailangan niya?

Bakit siya paulit-ulit na nagpapakita?

I still dont know. Pero there's one thing for sure. 

Gusto niyang maghiganti. Gustro niyang ibigay ko s akaniya ang lahat ng para sa kaniya. pero hindi ako papayag. 

Lalaban ako 

Lalaban kami para sa aming kaligtasan...