Sapphire

6•

Luke's Pov

When I heard the bell rings, I pick my things hurriedly and put it inside my bag. Agad na'kong lumabas ng silid papunta sa first subject namin ng umagang 'yon.

Habang naglalakad sa hallway ay bahagya akong tumingin sa wristwatch ko para tignan kong anong oras na. Its already 07:23 in the morning and I still have 7 minutes bago magsimula ang klasi.

Napansin kong may mga instructors ng nag uumpisang magturo sa kanilang klasi, may iba namang classroom na hindi pa din nag uumpisa.

Papaliko na sana ako ng bigla akong napatigil at dahan dahang napaatras pabalik do'n sa pinaka huling classroom sa gilid ng hagdan. Sa pagkaka-alam ko, ito ang classroom ni'na Katya.

May isang babaeng nakatayo roon sa loob ng silid sa harap ng mga kaklase nya, it seems like she's introducing her self to everyone.

Why is that?, I tried to read her mind but I can't. Why is it so hard to read her?. Halos sumakit ang ulo ko sa kakapilit na pasukin ang isipan nya.

"Do you also know her?"

Isang tinig ng babae ang nagpagulat sa'kin bigla para mapatayo ako ng ayos. Nasa harapan ko sya ngayon na seryusong nakatingin sa'kin.

"Pardon?" i ask.

"I said, do you also know her?" ulit nito sa tanong nya sa'kin kanina sabay turo do'n sa babae na nasa loob ng silid nina Katya. Naglalakad na rin ito ngayon na parang naghahanap ng upuan nito.

"No." maikling sagot ko rito.

"Ahh." sabi nito. Nagsimula na rin itong maglakad ng napahinto ulit dahil sa'kin.

"Why did you ask me if I ALSO know her?" diniinan ko talaga ang salitang "Also" dahil mukhang hindi lang ako ang nag iisang taong alam nyang nakakakilala do'n sa babae.

"Ah eh, kasi akala ko kilala mo si Ate."  So, kapatid nya pala ang babae'ng 'yon.

"So i thought, you know each other or your the only one who know her." pagpapatuloy nito. Tahimik lang akong nakikinig sa kanya na daldal pa rin ng daldal.

Hindi naman kami gano'ng nakakakuha ng pansin sa kahit na sino dahil hindi naman gano'n kalakas ang mga boses naming dalawa.

"At tsaka, sino bang hindi mag iisip kung kilala mo ba sya, eh kasi naman kung makatitig ka sa kanya sobrang seryoso ta's parang wala ng bukas." Napakunot noo naman ako dahil do'n sa sinabi nya.

Gano'n ba talaga ang paraan ng pagkaka titig ko do'n sa babae?. Aw, ofcourse. I was trying to read her mind pero dahil nga sa hindi ko magawa na halos sumakit na ang ulo ko. Iba ata ang pagkaka intindi ng babae'ng kaharap ko.

"Malay mo, na love at first sight kana sa kanya. Nakow, mas ok 'yon at baka posibli pang hindi tumandang dalaga 'yong Ate ko." Mas lalo atang sumakit ang ulo ko dahil sa mga pinagsasabi ng babae'ng 'to.

Ang lawak lawak pa ng ngiti nya habang sinasabi ang mga 'yon.

"Ang layo na ata ng nililipad ng isip mo, Miss." seryuso kong sabi rito.

Pero sa pagkabigla ko, tinawanan lang ako ng babae'ng 'to na syang ikinainis ko. She's crazy.

Ng makita nitong sobra ng seryoso ng mukha ko ay agad naman nitong itinigil ang pagtawa.

"Ok, ok, I'm sorry. I didn't mean to laugh at you." anito habang tinatakpan ang bibig nito para pigilan ang mapatawa ulit.

"Joke lang 'yon, ano ka ba. Wala naman kasing forever." binabawi na ata nito ang sinabi nya sa'kin kanina. Dapat lang.