UNFADED SCARS

Chptr 4: slowly

He is starting to like me but he wont tolerate it? Dahil sa mas bata ako sa kanya? O baka naman hindi lang niya talaga ako gusto at sinabi lang niya yun para gumaan ang loob ko but he didn't. Mas lumala ang sakit na dinulot niya puso ko.

"Ma'am, here's your order." And I was brought back to my senses at nahihiyang pinunasan ko ang mga luha sa pisnge ko. The waitress slightly smiled at me as if she wants to know if Im okay or what.

"Pikabalot nalang miss nagka emergency kasi yung kasama ko kaya umalis." She politely smiled at me before taking all the foods back with her. Hinintay ko lang siyang bumalik bago umalis at umuwi ng bahay.

"So hows the date?" Nakangiting tanong sakin ni Kuya Roshen pero hindi ko ito pinansin at nilapag lang ang pagkain sa center table ng salas bago pumayak sa taas at nagkulong sa kwarto.

I cried my heart out. Kailangan ko na ba talagang pabayaan nalang siya at pabayaan nalang ang puso ko na mawala ang pagkakagusto ko sa kanya? Bakit pa kasi siya pa ang pinili ng puso ko eh hindi naman niya ako kayang gustohin. Siguro hahayaan ko nalang talaga siya hanggang sa magsawa ang puso ko na mahalin siya.

"Hey." Napabalikwas ako ng bangon ng marinig kung bumukas ang pintoan ng kwarto ko at narinig ko ang malambing na boses ni Yuan. She smiled at me before walking towards me. Umupo siya sa gilid ng kama kaya lumapit ako sa kanya at don umiyak sa mga hita niya. Para akung batang nagsusumbong sa mama niya dahil inaaway siya.

"Ayaw niya sakin." Yun lang ang lumabas sa bibig ko ng pinunasan niya ang mga luha ko. Her amber colored eyes really speaks on how she really cares for me. Singkit man ang mga mata nito ay hindi ito hadlang para hindi mo makita ang magandang mga mata nito.

"You'll be fine. Maybe this is just not the perfect time for you to like or love someone. You just have to wait a-little more, maybe your man just got stuck on the traffic just like how my breast got stuck from growing thats why its so small." She give me her disappointed look before laughing her heart out. Alam niya talaga kung pano ako patatawanin.

Bumangon ako at inayos yung mukha ko habang tumatawa na rin. " Eh magkasing laki lang naman yung boobs natin eh. Hindi naman maliit hindi din malaki kung baga average lang."

She rolled her eyes. "Yeah I know but I really want to have a bigger breast so your Kuya Winston wont look for others girls breasts." Nakatihayang humiga ito sa kama ko at tinitigan ang kisame na may mga painting na gawa ko mismo.

"Y'know I really want your kuya to look at me the way I look at him with love. He only see me as his loyal friend and not his faithful girlfriend." She sigh before closing her eyes and smiled bitterly. The kind of smile that says "Im in deep pain but I don't want him to know."

"Maybe someday he'll see you as the girl that will light up his dark world. Maybe someday he will want you as much as you wanted him." Bumangon si Yuan mula sa pagkakahiga at tumayo. She smiled at me and this time her smile is genuine.

"Yeah I know that. Ill just wait for him to decide if he wants me or he wants me to be his friend only." Pagkatapos niyang sabihin yun ay umalis na siya sa kwarto ko at naiwan na naman akung mag-isa.

I stood up and grab my phone. Kagat labi kung pinalitan ang wallpaper ko at ang lockscreen ko na noon ay litrato ni Eran. Kailangan ko na siyang pabayaan at palayain ng paunti unti. Ang ipinalit ko na lockscreen ay yung picture naming tatlo ni Niko na naka piggy back ako sa kanya habang si France binubuhat din ni Niko na parang yung bagong kasal.