Luna

4. De Tests

Eerst en vooral, holy shit! 105 vieuws al. Bedankt!!

Ik sprint woedend de trap op. Dit kunnen ze toch niet menen?
Het enige waar ik nog aan kan denken is: als ik al mag, hoe ga ik in godsnaam toegelaten worden?

Ik besluit om me er verder niet druk over te maken en ik open mijn dagboek.

"Liefste Loeni,

Je gelooft nooit wat ik vandaag meegemaakt heb. Ik ben betrapt! Maar het gaat goed uitpakken.. dat hoop ik toch. Ik ga proeven doen voor een toverschool: Deliqa

Ik ben super enthousiast maar mijn ouders willen me niet laten gaan. Ik krijg ze nog wel overtuigd..

Tot ziens!

Luna"

Ik hoorde mijn vader de trap op slenteren dus ik verstopte snel mijn dagboek.

"Luna, mag ik binnenkomen?", zei hij rustig. Ik zei niets dus dat was tostemmming geven in mijn vaders' ogen.

Hij zag mijn betraande ogen en fluisterde: "mop, trek eens aan mijn vinger."
Direct verscheen er een smile op mijn gezicht. Dit deed hij altijd als ik verdrietig was.
"Lieve schat, je weet dat je moeder zielsveel van je houdt en ze wilt je graag hier hebben.
Maar ook dat jij naar Deliqa wilt. Ik zal nog eens met haar praten." zei hij geruststellend.
"Meen je dat??," riep ik uit
---

Een week later

"Mop, ik en je moeder hebben nog eens gesproken en we hebben samen besloten je toch te laten gaan," waren de woorden waarmee ik vanochtend wakker werd.

Oh my gosh!! Ik mag de proeven gaan doen!

Op school aangekomen kan ik niet wachten om het nieuws aan Felice te vertellen. Samen fangirlen we helemaal op de nieuwe school.

---

De bewuste zaterdag

Ik ben bij Felice thuis aangekomen en zie daar ook al meester Michel zich klaarmaken. "Psst, Felice, gaan we nou vertrekken?," vroeg ik haar zenuwachtig. "Je hebt toch het briefje mee?" hoorde ik plots op de achtergrond. Ja hoor, dacht ik en stak het in zijn hand.

Bij de proeven aangekomen ben ik heel zenuwachtig. Het zit er vol kinderen te wachten op een signaal ofzo. Ik weet het ook niet..

Er gebaart een man naar ons dat we mogen gaan zitten bij de rest op de grote tribune.

Plots hoor ik een zware stem in mijn hoofd: "als je dit hoort, gelieve dan naar voren te komen".

Ik zie een hele horde kinderen opstaan maar Felice verroert zich niet. Zou ze het dan niet gehoord hebben? Toch trek ik Felice mee naar voren.

Beneden aangekomen werden we verdeeld in groepjes. Ik zorgde dat ik bij Felice bleef.

Zodra iedereen verdeeld was nam elke magier een groep mee. Er waren 6 magiers in totaal.
Wij zaten bij Meester Geloha. Ze ziet er erg jong uit door haar roze haren..

We werden meegenomen naar een klaslokaal. Voor elke opdracht zouden we punten krijgen. De eerste opdracht was een mix van wiskunde en logica. We kregen allemaal vraagstukken die we moesten oplossen. Ik was hier goed in.

Na die test werden we naar een gym lokaal geleid. Het was de bedoeling dat we zo snel mogelijk de ladder beklommen en dan de bal bovenaan tikten. Ik had mijn best gedaan maar was er niet geraakt.
Hoe langer je klom hoe langer de ladder werd leek het wel.
Er was maar één persoon die de bal raakte: Nico
Ondanks dat hij de bal wel raakte kreeg hij dezelfde woorden als iedereen: heel goed.

Er waren nog verscheidene tests zoals een vel papier te laten zweven en vuur te laten branden op water.

Het was welletjes geweest en was blij als we terug in de zaal mochten gaan zitten waar de scores één voor één binnenkwamen. Ik eindigde in de middenmoot en felice vlak onder mij.

Oh nee, dacht ik. Word ik wel toegelaten?

Namen werden afgeroepen.. 5 van de 6 meesters waren al klaar. Meester South en overigens leider van de meesters had nog niet gekozen.

Nooit word iemand uit de middenmoot gekozen door de beste leerkracht, of wel?

Oke jongens, dit was hoofdstuk 5 alweer. Geef me aub feedback over wat er beter kan in de comments en vergeet niet te stemmen. Dan zie ik jullie later!

Gr
Luka

En psst: trek eens aan mijn vinger ;-)