Al van jongs af aan weet ik dat ik anders ben dan anderen. Nooit kon ik het plaatsen maar ik was anders. Wanneer ik boos werd dan gebeurde er gekke dingen, niet dat er plots bekers gingen zweven maar toch. Als er wat stond te gebeuren dan kon ik het weleens voorspellen, ik was ieders vriend maar dat kwam misschien omdat je niet mijn vijand wou zijn. Ik ben vernoemd naar de Romeinse maangodin Luna, afspiegeling van Selene.
Ik word weleens bloedmooi genoemd.. Ik heb blond gekruld haar met grijsgroene ogen en een witte huid. Zoals Luna, de maangodin eruit zou gezien hebben.
Vaak denk ik terug aan momenten wanneer ik mezelf niet meer onder controle had. Als klein meisje had ik het vermogen om mijn ogen van kleur te laten veranderen wanneer ik boos was of verdrietig. Ik denk dat de mensen dat eng vonden, ofja.. vreemd. Zodra ik dat doorhad begon ik mezelf onder controle proberen te houden.
Ik was bang, ik was doodsbang. Zat de duivel in mijn lichaam gevangen? Ik had geen idee maar wat ik wel wist is dat ik nooit maar dan ook nooit mijn magische vermogen mocht laten zien.
Ik was een slim kind, een hoogbegaafde kind, misschien zelfs wel een geniaal kind. Alles zat me mee, mijn schoonheid, mijn verstand en mijn huiselijke toestand.
Het geluk stond aan mijn kant.
Ik voelde me veilig en geborgen maar had één geheim voor iedereen: mijn magisch vermogen.
Ik weet niet waarom mijn ouders nooit wat aan mij gemerkt hebben of nooit echt heel erg diep in mijn ogen hebben gekeken wanneer ik boos of verdrietig was, maar ik vond het fijn.
"Luna is zo een zelfstandig meisje", vertelden mijn ouderd tegen vrienden en familie.. "Luna is graag alleen", "Ze is zo perfect!". Wanneer anderen eens een opmerking over mij durfden te maken stonden mijn ouders paf. "Hoe durf jij het lef te hebben om zo over mijn dochter te praten! HOE DURF JE?"
Ik vond het wel fijn. Over het algemeen was ik echt wel gelukkig.
Wat mij fascineerde was sterrenkunde en geschiedenis. Vroeger toen ik klein was hoorde ik altijd hoe prachtig het vroeger was, en dat iedereen de godin Luna aanbood. Hoe prachtig ze wel niet was en hoeveel ik wel op haar leek. Ik wilde meer en meer weten over de maan, de sterren en de geschiedenis. Ik zou later sterrenkundige worden..
Maar niets was minder waar..
Vond je dit nu leuk laat dan een reactie achter en vergeet niet te volgen. Ik hoop jullie weer te zien volgende keer
Gr
Luka
JE LEEST
Luna
FantasíaLuna kan toveren. Maar ze wordt bang, kan ze dit wel onder controle houden? Ze zal en moet haar krachten geheimhouden. Totdat Luna zichzelf verraadt aan haar leerkracht: Meester Michel. Zal dit goed uitdraaien? Een fantasy-achtig verhaal vol met mag...
