BDSM 1: Damon Stavros

Chapter 16

CHAPTER 16

"W-WOW. SO YOU'RE the famous heir of the Stavros clan. How come you never showed yourself in any public interviews, not even a photo. I heard that only few of the company staffs have seen you too. Why is that? Aren't you proud to be a well knowned influencial man? As I can see, you're not someone to be ashamed of."

"I really tend to mentain my privacy. I wouldn't like someone to interfere with my life, wouldn't want people bringing me down...and the people around me." Mariing nakatitig si Damon sa mga mata ni Kyla habang sinasabi yun. "And there's no need to go telling people how rich I am. I'm just not that kind of a person. And my surname, that's just a name lent by my folks. I don't walk around being proud of having it, instead I bring it with pride. More of to honor my ancestors."

"A-ahh well if that's the case then. W-what does Paris do for you?" Halatang tinamaan ito sa mga sinabi ni Damon.

"She's my person. She goes where I go. And she helps me with what I need." May diin ang pagkakasabi nito ng 'my' habang nakatingin kay Exce na nabaling ang paningin sakanya mula sa pagtitig sakin. Finally, kung mas tumagal pa ang pagtitig nito ay baka mawalan nalang ako ng malay.

"So like a personal assistant?"

"Yes."

"That's nice."

"E-excuse me. Cr lang ako." Hindi ko na kayang magtiis at umastang parang wala sa lang harap ang dalawang tao mula sa nakaraan ko.

Mabilis akong nakarating sa banyo at humawak sa lababo. I looked at my repflection on the mirror. Yung mga kilay kong parang miminsan mo lang ata makitang kumunot. Pababa sa mga labi kong ni hindi man lang kayang makipagsagutan.

Am I that weak?

Damon. Pati siya nadamay sa mga problema ko. Napilitan pa siyang magsinungaling dahil sakin, o dahil ayaw lang niyang mapahiya dahil yung kunwaring girlfriend niya ay di hamak na janitor, waitress at katulong lamang. Napangiti ako ng mapakla. Surely it's the later. Who would be proud to be with someone like me. They're right I'm nothing but a dissapointment.

Tinanggal ko ang mg salamin ko at pinunasan ang luhang tumulo mula sa mga mata ko bago naghilamos. Sinigurado ko munag maayos na akong tinagnan bago nagdesisyong bumalik. Ngunit pagkalabas ko ng banyo ay nagulat ako ng makitang nakasandal si Exce sa pader katapat ng pinto.

"Paris..." Humakbang na ako paalis ng hawakan niya ang braso ko.

"Let's talk." Binaklas ko ang pagkakahawak niya sakin at humarap sakanya.

"What is it?"

"In private Paris."

"No let's talk now." Binalewala ko ang pagtingin ng mga taong papasok o papalabas ng cr at pinilit na tumingin ng tuwid sa mga mata niya. Moments later, hindi parin siya nagsalita kaya tumalikod ako at nagsimulang maglakad pabalik sa table. Paliko na ako ng pasilyo ng may humatak sakin at isinandal ako sa pader.

"Exce! Ano ba?!" Pilit kong hindi lakasan ang boses ko dahil ayokong makaagaw ng eksena.

"Let's talk Paris. Let me explain to you what happened that night." Nagsusumamo ang mga mata nito.

"Exce ano ba masakit! Bitawan mo nga ako! We've got nothing to talk about. Tapos na yun. Nangyari na. Nakalimutan ko na kaya hayaan nalang natin! Pwede ba–aray Exce!" Napatingin ako sa braso kong hawak niya. Feeling ko magkakapasa ako sa higpit nito.

"Paris please let's—" Nabigla ako ng bigla nalang nawala ang kamay na nakahawak sakin at nakarinig ako ng pagsinghap ng maraming tao. Nagulat ako ng makita ko sa Exce na nakabulagta sa semento hawak hawak ang pangang sinuntok ni Damon. Putok ang mga labi nito at nagbabaga ang mga mga. Dinaluhan ito ni Kyla at tinulungang tumayo.

"I think that's enough. She said no and all you have to do is stop. She doesn't want to talk to you." Malamig ang tinging pinupukol nito kay Exce." I hope you're not that stupid to not understand what no means."

"Don't get on my way Stavros. Mind your own business!" Ani nito habang tumatayo.

"And I thought I told you she's my person? That means she is my business, she's mine to touch and not yours. So back the fuck off De Leon."

Nagtagis ang mga panga ni Exce at susugod sana ng pigilan ito ni Kyla.

"Enough Exce! Let's just go." Tinignan niya muna ako ng masama bago niya ito hinila paalis.

Lumingon saakin si Damon at tila lumambot ang mga mata ng makita akong naninigas at nanlalaki ang mga mata sa nasaksihan. Lumapit ito saakin hinwakan ang pisngi ko. Pinunasan niya ang mga luhang hindi ko man lang namanlayang tumulo na.

"It's okay now. Nobody's gonna hurt you anymore." Pero biglang dumilim ang mukha nito ng makita ang braso kong may pasa. "That bastard. He'll pay for this. Big time. Com'on "

Pagkalabas namin ng mall ay nauna akong pinasakay ni Damon at pinaghintay sa loob ng sasakyan dahil may tatawagan lang daw ito. Pagkasara niya ng pintuan ng sasakyan ay gumuhit ang maliit na ngiti saking labi habang nakatingin sa likod nito mula sa bintana.

I think my first impression about him was wrong. He's not as bad as I thought he was. Infact a bit more than what I expected.

***

"MOSHI MOSHI?!"

"Odvarr."

"Stavros! Sup man? It's been a long time! Have you been having fun with the bangee I sent you last month? HAHAHAHAH!"

"I want you to do something for me."

"What is it?" Biglang sumeryoso ang tono nito.

"I want Ecxequiel De Leon's profile on my desk this evening together with the projects, ventures, strategies and investors of De Leon Enterprises in or outside the country."

"Sure. Count me in. I'll get it delivered in your office after dawn. Btw I'll be waiting for the news tomorrow. Make me proud man. I wish you luck! That is if you need it. HAHAHAHA! Sayonara!"

"Tss!"

Excequiel huh? Soon the De Leon are only gonna be a history, you're going down and I'll make sure you can never stand up. And Kyla Cordova. Get ready cause you'll be fucking next.

~*~*~*~*~*~