My kidnapper

Hoofdstuk 7

{Lena}

Nog een paar minuten en dan zouden we gaan.
Het was doodstil, het enige wat ik hoorde waren mijn eigen gedachtes. Tot ik plots een zacht geluidje hoorde.
"Tring tring"
Eerst wist ik niet wat het was, maar toen hoorde ik dat het mijn ringtone is
"Tring Tring"
Ik pakte snel mijn telefoon uit mijn broekzak en zag dat het Kathy was. Ik nam op.

"Hoi"

"Waar ben je, wat is er gebeurt, hoe gaat het?"

Toen zag ik de jongen in de deuropening. Ik schrok maar hij liep al naar me toe. Hij rukte de telefoon uit mijn handen en smeet hem tegen de muur. Ik gaf geen kik en keek verbijsterd naar de telefoon die nu in duizend en een stukjes op de grond lag. De jongen verbrak de stilte en vroeg kwaad wat dit te betekenen had. Stotterend zij ik,

"i- i- ik h- heb nie- niemand gebeld"

ik zag dat hij nóg bozer was.

"LIEG NIET"

Hij hief zijn hand en nog voor ik weg kon duiken voelde ik zijn hand al op mijn wang. AUW, dat doet pijn. Ik voelde aan mijn wang maar mijn ontvoerder wilde nog steeds een antwoord.

"Het is echt waar. Mijn vriendin, Kathy belde en ik nam gewoon op" stamelde ik.

Hij snoof en zei dat we weg gaan.
20 minuutjes later kwamen we aan bij een ander pand. Het zag er nog slechter uit dan het andere pand waar ik eerder deze dag heen was gebracht. We liepen naar binnen en mijn ontvoerder zij tegen een andere enge man dat we kwamen voor Cayden.

de man ging hem roepen, en terwijl we wachtte kwamen er veel mannen langs lopen. Ik huiverde, misschien is dit wel een of ander maffia hoofdkantoor. Voor ik verder kon denken kwam de man al terug. Ik keek naar hem, hij ergens in de midden dertig en erg gespierd. We moesten hem volgen en na een tijdje door een doolhof van gangen te hebben gelopen kwamen we bij een deur. Mijn ontvoerder liep naar binnen, de andere man liep weer weg. Ik wist niet welke kant ik op moest lopen dus ik bleef maar stil staan, beide kanten op kijkend.

Toen hoorde ik mijn ontvoerder weer "kom je nog, schatje?"

Ik ben helemaal niet zijn schatje, maar ik liep maar wel naar binnen. Ik kon de man genaamd Cayden nu beter zien. Het is echt zo'n typische maffiabaas. Ik vond hem best eng, en al helemaal toen hij naar me toe aan het lopen was. ik deinste achteruit maar ik voelde de muur tegen mijn rug. De man en mijn ontvoerder begonnen te lachen waardoor ik nog banger werd. Ik werd bekeken door twee paar ogen wat me heel zenuwachtig maakte. Tot ik plots een harde stem hoorde

"Geweldig Kay, dit keer heb je wél de juiste meegenomen"

(Hoor het sarcasme)

"Gelukkig maar"

Ik zag dat Kay - want zo heet hij dus - niet blij was met dat ik nu zijn naam weet. Het gesprek ging verder.

"Dit schatje gaat ons veel geld opleveren. Met haar rijke pappie en Mamie."

Hij overhandigde Kay een pak met geld. Toen riep hij een andere jongen, die blijkbaar al stond te wachten. Hij gaf hem een envelop.

"Breng dit naar haar huis, dit is een brief over het losgeld"

Kay en de man voerden een gesprek, maar het leek wel codetaal. Ik snapte er niks van, op een gegeven moment knikte Kay naar me. Ga maar even buiten wachten. Ik liep de kamer uit en keek even rond of ik misschien kon ontsnappen, maar overval en dan ook o-ver-al liepen mannen met wapens. Dus ik besloot het kamertje binnen te kijken, er zat namelijk een raam in. Ik had het niet eens gemerkt toen ik binnen stond. Maar goed, Kay en de man voerde een verhit gesprek. Ik kon niet goed horen maar daar ben ik eigenlijk wel blij mee. Ik hoef niet zo nodig in de maffiawereld betrokken te worden

****
YEAY EXTRA LANG HOOFDSTUK VANDAAG, IK HOOP DAT JULLIE HET LEUK VINDEN