Hesap Vakti (4.bölüm)

164 10 0
                                    

Yüzüstü kendimi yatağa bıraktım.Rezil olmuştum!Bardaki rezilliğim yetmezmiş gibi birde teyzemle enişteme de rezil oldum.Eve geldiğimizde yine gülme krizine girmiştim.Hemde Derin ile birlikte.Birbirimize bakıp salak saçma nedenlerle gülüyorduk.

Sonra teyzemlerinin odasının kapısı açıldı birden.Ve biz aniden durduk.Kapıyı açıp içeri giren eniştemdi."Ne yapıyorsunuz ?" diye ciddi bir şekilde sordu.Fakat aynı ciddiyeti biz gösteremedik.Ve tekrar kahkaha atıp gülmeye başladık.Teyzemde eniştemin arkasından odaya daldı.Bende (Tabi ki içkinin bana verdiği yetkiyle ) teyzemin yanına gittim ve "Hoşgeldin teyzelerin en güzeliii..." deyip yanağına ıslak bir öpücük kondurdum.Teyzem şaşkın bir şekilde bana baktı ve bende yaptığım şeyin farkına vararak elimle ağzımı kapattım."Benim babamda mı buradaymışşş??" diyen sesin geldiği yöne baktığımda Derin'in eniştemin yanaklarını sıktığını gördüm.Derin de bana baktı ve biz tekrar kahkaha patlattık.Teyzemin enişteme "Bunlar kafayı yemiş." dediğini duyduk ve yine krize girdik."Ben kahve yapayım." deyip mutfağa geçti teyzem.Eniştem hala bize bakmayı sürdürüyordu.Bu yüzden artık bizde gülmeyi kesmiştik."Kendinize gelince hesap vereceksiniz." deyip odadan çıktı.Tabi odanın kapısını da sert bir şekilde çarptı.Biz donup kaldık.Teyzem kahvelerle odaya girdi ve kahveleri bize verdi."Şunları için ve hemen yatın yerinize." dedi ciddi bir şekilde.bizde kahvelerimizi içtik,pijamalarınızı giydik ve yatağımıza yattık.Yorganı kafama kadar çektim.Kendime geldikçe daha fazla utanıyordum.Bara gittiğimize bin pişman olmuştum.Birden aklıma simsiyah bir çift göz geldi.İçim garip oldu bir an.Tam bu sırada Derin'in "Uyudun mu?" sorusuyla düşüncelerimden uzaklaşarak kendime geldim."Hayır." dedim kafamdaki yorganı aşağı çekerken.Kafamı Derin'e çevirdim o da bana bakıyordu."Bittik." dedim.O da "Bittik." dedi.Kısa bir sessizlikten sonra Derin kafasını tavana dikti.Düşünüyordu.Birden gülümseyerek "Değdi ama.." dedi.Tekrar bana döndü."Sence?" diye sordu.Bu sefer ben kafamı tavana döndürdüm ve bende gülümseyerek "Değdi." dedim. Sabah kalktığımda yanımdaki yatakta olan Derin hala fosur fosur uyuyordu.Ama benim kafam çatlıyordu.Dün geceden hatıra olarak kalan şeydi bu.Kalktım ayağa,üzerimi giyinip saçlarımı topladım.Kapıyı açıp odadan dışarı çıktım.Teyzem ve eniştem çoktan uyanmıştı.Onlara "Günaydııııııııınnn.." dedim.Teyzem salatalıkları doğraken benim olduğum tarafa döndü ve o da "Günaydın kızım." dedi.Eniştem de gazete okuyordu ama o kafasını hiç kaldırmadan normal bir ses tonuyla "Günaydın." dedi.Tabi ben o sırada banyonun kapısını aralıyordum.Sonra girip elimi yüzümü yıkadım.En sonunda tam olarak hayata dönmüştüm.Tam kapıdan çıkarken Derin içeri daldı.Daha sonra "Offfff...,başım çatlıyor yaaaa..." dedi.Bende "Sana da günaydın canımmm.." dedim.O da güldü, " Of pardon ya günaydın,başım çok ağrıyor,senin de öyle mi?" diye sordu.Bende "Evet ama geçiyor gibi." dedim,hafif bir gülümsemeye.Sonra ikimizde mutfağa gidip masaya oturduk.Teyzem ve eniştem bize dik dik bakıyorlardı.Sonra ikisi de aynı anda "Artık hesap vakti." dediler.Biz birbirimize bakıp sırıttık.Daha sonra elimizde ki çatalları bıraktık ve gece olanları anlatacak kişiyi belirledik.O şanslı kişi tabi ki de ben değil Derindi :)

Siyahlaştıran MaviHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin