Rayan en Yasmin (voltooid)

Deel 1

Yasmin:

Ik zit met al mijn vriendinnen in de stad we kopen niks we eten niks we lopen alleen maar rondjes en praten. Morgen heb ik vroeg werk dus ik kan niet bij Dilara slapen. Maar dat geeft ook niks.

Ik en Sara lachen de hele tijd. Souhaila valt op de grond. Ik had de slappe lach gekregen. Was zo grappig.

Die lach zul je missen

Het werd al donker dus gingen we ergens in een park zitten. Mijn auto is stuk dus zal mijn Broertje me op halen.

Mijn broertje heet Amir en hij heeft ook een tweeling Amira. Ik heb nog een kleine broertje die heet Mohamed. Ik had nog een grote broer Yasin maar die heeft me in de steek gelaten. En is weggegaan. Ik heb hem al 3 jaar niet gezien.

Ik zie Amir al aan rijden op zijn brommer. Ik lach en groet de meisjes. Ze lopen met mij mee naar Amir. 'Fakka Amir' roept Sara hyper. Ik lach en leg mijn had tas in de zadel.

Net wanneer de meisjes weg willen lopen. Pakt iemand mijn hand ruw vast. Ik wil hem terug trekken maar die jongen was te sterk er komen 6 jongens mee helpen. Amir wilt op ze springen maar wird gestoken met een mes in zijn buik. De meisjes beginnen. Te gillen en politie helpen. Maar ik word in een auto gezet.

Ik stribbel veel tegen maar het lukt niet. Ik kijk nog even naar Amir en de meisjes die huilen. Net wanneer de ambulance komt rijden we weg.

Ik voel tranen al komen maar hou me sterk. Eigenlijk waarom ik. Ik zit tussen jongens die pistolen in hun handen hebben ze chauffeur is heel dik.

Ergens aangekomen leggen jongens mij neer. Ik wil weg rennen maar word van mijn haar gepakt. Ik schreeuw het uit van de pijn.

Ze sleuren me mee naar een oude versleten gebouw. Ik zie allemaal pakketjes.

En heel veel jongens rond lopen. Ze duwde me een kamer in en lieten me achter. Ze deden de deur op slot. Die kamer was kaal geen raam geen meubels alleen paar bloed vlekken op de muren.

Ik bleef uren in die kamer. Er was niks aan. De deur gaat open en er komt een jongen naar binnen.

Hij had zwart haar en bruine ogen. Hij had een psg trainingspak aan. Getinte huid.

Hij keek me aan. Ik had bijna in mijn broek geplast. Maar ik bleef normaal. 'Zo zo dus jij bent Yasmin (achternaam). Ik knikten. 'Ik zie wel dat je bang bent' zei hij zuchtend. Ik hoorde mijn hart op en neer gaan. Hij pakte een pistool en richten het op mij. Ik begon te trillen. 'Ik kan 2 dingen met jou doen' zei hij met een grijns. Ik keek hem bang aan. 'Mijn keuzen heb ik nu al gemaakt' zei hij. Hij legde de pistool in zen broek. En pakte me bij mijn arm.

'laat me los ik heb jullie niks gedaan' schreeuwde ik boos. 'jou broer is me nog 5 kilo schuldig en dat ga ik van zijn zusje af halen' zei hij eng. ik wist niet waar over hij het had. Ik heb maar 1 broer en die heb ik al 3 jaar niet gezien. Hij had problemen met school en had geen baan. Hij was vaak op straat te vinden bij zijn vrienden. Op een dag kwam hij niet meer en blokkeerden hij iedereen. Mijn moeder is nog gaan vragen bij zijn vrienden en die zeiden dat we veder moesten leven zonder hem.

Ik bijt hem hard in zijn arm. Hij laat een gil. En laat me los. Ik ren maar word hard getrokken door een andere jongen. Hij geeft me weer aan de jongen.

Hij loopt met me naar een kamer. Het was leeg met een grote bed in het midden. Toen besefte ik pas wat hij wou doen. Ik probeerde nu nog meer tegen te stribbelen. Hij gaf me een rake stoot tegen mijn gezicht.