deel 6

4.7K 230 23
                                    




Ik ren een eind weg en stop dan. Ik begin dan te hijgen. Mijn tranen vinden hun weg naar beneden. Ik ben nooit iemand geweest die veel huilt maar gewoon. Ik voel me zo laag en zo zwak.

De meisjes komen bij mij staan. 'wie was die jongen en waarom ren je weg' vroeg Souhaila. Ik veeg mijn tranen weg. 'breng me aub naar huis' zei ik gebroken. We liepen richting huis. Daar aangekomen gingen we naar binnen.

Het eten was net klaar dus iedereen zat al aan tafel. We namen plaats. 'Yasin' vroeg Dikra aan Yasin. 'ja' zei hij. Ze liet hem iets zien van haar telefoon. Hij keek meteen mij aan. 'Toen Yasmin hem zag rende ze weg ik maakte snel foto en rende mee' legde ze uit aan hem.

Nu keek iedereen mij aan. 'hoe vaak valt hij je lastig' vroeg Yasin. Ik haalde mijn schouders op. Opeens ging de bel. Mijn tante stond op en maakte open. Ze kwam binnen met een bosje rozen. 'het is voor Yasmin' zegt ze en geeft ze naar mij. ik zie een blaadje aan. Ik maak hem open en zie een lap tekst.

lieve yasmin;

ik wil dat je me vergeeft ik zal er alles aan doen. Ik heb je leven verpest maar ik heb schuld gevoelens. Ik weet niet wat me bezielde toen ik jou aan raakte maar ik was me zelf niet. Ik heb nooit schuld gevoelens gehad voor iemand. Je hebt me geraakt Yasmin vergeef me we bouwen dan samen onze leven op..

Ik geloof hier niks van. ik loop naar de keuken en pak een schaar. ik kip alle rozen af en gooi het in de prullenbak. Huilend ga ik op een stoel zitten.

Yasin komt naast me zitten. 'wat stond erop' vroeg hij zacht. Ik durf hem niet aan te kijken. Ik probeer het maar nee. Iedereen weet het iedereen zag het hoe moet hem vergeven.

Ik sta opeens razend snel op en ren naar de wc ik kotst alles uit. Mijn moeder komt er snel bij en houd me haren vast. Ik was mijn gezicht en kijk naar de grond. mijn moeder houd mijn hooft snel vast. 'schat je bent gloeiend heet' zei ze bezorgd. 'de hel ook waar ik ga belanden' floepte uit mijn mond. Het ergste is dat iedereen me heeft gehoord.

Ik ren naar boven en ga huilend op mijn bed zitten. Kon Dikra het niet aan mij vragen. Ik huil alles der uit en zeg nog een sura. Ik kijk in de spiegel en zie dat ik er niet uit zie. Yasmin was altijd de drukke meisje die schijt had aan de juffrouw en meesters.

Een meisje die verdomd populair was. Ik zeg eerlijk ik had veel mee lopers. Ik heb ook veel vriendinnen. Een hele groep. Ik ging altijd als eerste klasser met 3e en 4e klassers om.

En nu kijk ik naar een mislukking. Ik voel de tranen al komen maar hou ze nog net in. Ik kijk heel lang in de spiegel. Opeens krijg ik een bericht van Rayan.

20:48 Rayan: tuurlijk weet ik wie je bent Yasmin mijn zusje zegt alles tegen me verbaast me nog dat je met me wilt praten ik wil je alles uit leggen

22:01 Rayan: je ziet er mooi uit. Niet veel in de spiegel kijken er zijn jnoen in de spiegels. oh sorry voor die blauwe plekken. Ik heb gewoon een hele grote spijt en je weet zelf ik heb nooit spijt gekregen je doet iets met me maar ik weet niet wat.

die woordjes kan hij voor zich latten. Maar wacht is even hoe kan hij me zien. Mijn blik schiet naar de raam die open staat. Ik zie iemand op een balkon. Ik doe snel mijn gordijnen dicht. Hij doet ook iets bij mij maar hij is de oorzaak van alle pijn en ellende.

Ik huil zachtjes. Ik voel een kots bui aan komen ik ren de trap af naar de wc en geef daar over. Mijn vader komt bezorgd kijken. Hij helpt me even en zie dat ik weer een bericht van hem heb. Ik was het even spuug zat. Ik liep boos naar de tuin achtervolgd door de rest.

Ik gooi mijn telefoon in stukjes op de grond. 'APP MIJ NIET MEER' schreeuw ik hard door de wijk. 'IK ACHTERVOLG JE TOT JE ME HEBT VERGEVEN YASMIN IK HEB SPIJT' hoorde ik iemand schreeuwen aan de andere kant. Ik neem geschrokken een stapje naar achter. opeens kots ik alles weer eruit voor de zoveelste keer.

Mijn vader en de rest kijken geschrokken om zich heen. Hij antwoorden gewoon terug. Mijn vader bracht me naar binnen. Ik ging kort op de bank zitten. Yasin was boos op zijn telefoon. Amir kwam naast mij zitten. 'wat zei hij allemaal op app' vroeg hij. Mijn adem stikte en ik kotste alles uit op de grond.

Amir klopte op mijn rug en probeerde me rustig te houden. Ik liep naar boven en plofte op mijn bed. Ikram kwam binnen en legde een emmer naast me. En ze liep weg.

Ik val in slaap. In de hoop dat Allah mijn ziel vandaag mee neemt.

Rayan en Yasmin (voltooid) Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu