Mijn ouders keken me aan. 'Yasmin' hoorde ik iemand zeggen. Ik keek op en zag hem staan mijn eigen broer die ik al 3 jaar lang niet heb gezien. 'Ik wil het goed maken. Ik wou tegen hem schreeuwen en zeggen dat het nooit meer goed komt maar ik kon ni...
Ik word al snel wakker door het zo licht. Ik heb vandaag werk dus beter sta ik nu op. Ik stond op en deed mijn ochtend routine.
Ik kleden me om in nette werk kleding. Een zwarte broek van wijd naar strak. En een witte blouse. Mijn zwarte hakken. Een zone bril omdat de zon schijnt. Gister regende het en nu schijnt de zon met Nederland weetje het nooit.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik liep naar beneden. Ik pakte mijn witte tas. En liep de keuken in en dronk een glaasje water. Net wanneer ik het huis wil verlaten.
Word ik geroepen door mijn moeder. 'Ja' zei ik ongeduldig. 'Naar waar ga je' vroeg ze. Het was zaterdag dus iedereen zat in de woonkamer. 'Werk' zei ik en verlaat het huis snel. Ik reed met volle snelheid naar mijn werk.
Aangekomen stapte ik tevreden af. Ik liep de gebouw in en zag Ying op mijn plek zitten. Ying is een Japanse meisje ze zit altijd op een andere afdeling.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik liep op der af. Ik had vaak gehoord dat ze een grote bitch is dus even kijken of dat waar is.
Ze was geconcentreerd bezig op de computer. Ik hoesten nep. 'Oh Yasmin na een maand kom je weer Abdel Rahiem is druk dus ik stuur je naar iemand anders die je paar vragen stelt en dan mag je werken' zei ze lief. 'Oh Thanks' zei ik en liep de lift in.
Ik ken alle kamers dus raak ik niet verdwaald. Ik klopte op de deur. 'BINNEN' hoorde ik een bekende stem roepen. Geschrokken blijf ik stijf staan. Het was de stem van Rayan. Of verbeeld ik me dat nou.
Ik doe voorzichtig de deur open. Ik zag Rayan ik stond stijf van angst. Hij zit toch in drugs. Hij keek me lachend aan. 'Het lijkt alsof je een geest hebt gezien' zei hij en glimlachte.
Ik ging zitten. 'Je zat toch in die shit' vroeg ik verward. Hij glimlachte. 'Ik ben gestopt' zei hij blij. Ik liet geen emotie zien. Ik was helemaal in shok.
Hij gaf me mijn rooster. Ik werk nu op een andere afdeling. Ik liep er naar toe en ging zitten. Het was hier schoner en mooier. Dan die andere. Ik ben er wel tevreden mee.
In de pauze wil ik wat uit de automaat halen. Maar opeens gooit iemand er geld in. En geeft mij de zak. Ik kijk Rayan aan in zen ogen. 'Dankje maar het hoefde niet' zei ik zacht. 'Alles voor mijn toekomstige vrouw' zei hij en gunde me een glimlach.
Ik raak hier echt moe van. Wie zegt dat ik zen vrouw wil zijn. Hij heeft me pijn gedaan. Hij heeft mijn eer afgepakt zonder genade. En dan nog zeggen dat hij van mij houd.
Ik keek hem boos aan. 'En als ik niet met je wil trouwen' zei ik en deed mijn handen over elkaar. Hij kijkt verschrikt op. 'M..maar je zei gister nog dat je van me hield' zei hij.
Ja wollah hij heeft gelijk maar toch hij neemt me zomaar naar zijn familie en stelt me voor als zijn vrouw. Ik word daar echt heel moe van. 'Ik was moe en het was al heel laat' zei ik en liep snel weg.
Dunya gaat naar haar werk en ik ga zitten. Ik voel me zo leeg. Net alsof ik weet dat er iets gaat gebeuren.
Na een lange dag. Loop ik de gebouw uit. Ik die Rayan al staan maar ik loop langs hem weg naar mijn auto.
Thuis aangekomen zie ik niemand thuis. Alleen mijn moeder en vader. 'Waar is de rest' vroeg ik. 'Naar een pretpark' zei mijn moeder. 'Oh ik ga zo met mijn vriendinnen stappen' zei ik en wou naar boven lopen. 'Wacht!!!!' Ik kijk mijn ouders verbaast aan.
Je moet met Redouan trouwen vergeet die verkrachter' ...........
Hey mensen dit was deel 17 ik hoop dat jullie het leuk vinden. En vergeet niet te stemmen en te reageren dat maakt echt heel blij❤️❤️❤️😍😍😍💝💝💝💖💖💖💗💗💗💓💓💓💜💜💜🇲🇦🇲🇦🇲🇦
