Rayan en Yasmin (voltooid)

deel 44

Snikkend kijk ik Rayan aan. Het gaat goed met hem elhamdolilah. Latifa is dood. Ik heb gezocht naar haar andere kinderen. 3 andere kinderen. Ik ga vanavond naar Den haag. Ze wonen in een rijtjes huis. Met hun vader en stiefmoeder. Ik heb Yassir geadopteerd. Ik ga hem opvoeden als een mijn zoontje.

Hij is nu op school. Na dat ik hem heb opgehaald ga ik naar de moskee om voor latifa te bidden. Daarna ga ik naar een andere moskee want dan moet ik bidden voor Sarah. Ik kan het nog steeds niet geloven ze zijn dood.

Rayan houd mijn hand stevig vast. Ze zeiden dat hij elk moment kan wakker worden. 'aaaahhhhh' meteen draai ik me om. Jaouad komt rennend naar me toe. Hij steekt zen mond uit. Waar een wasknijper op zat. 'au au haal het weg het doet pijn' zei hij smekend. Ik haalde de wasknijper weg. 'hoe kan dat gebeuren' vraag ik. 'ik wou alleen proeven' zei hij onschuldig. 'hoe kom je hier aan' vroeg ik veder. Hij begon eng te lachen en liep weg.

Okeehhhh

Het was al tijd om te gaan. Ik gaf Rayan een kus en groeten jaouad. Ik liep naar mijn auto en haalde Yassir op.

Ik wachten met andere moeders op het schoolplein. 'waar is Latifa' vroeg eentje aan mij. Meteen kreeg ik alle blikken op mij. 'ze is ..... eergister overleden' zei ik zacht met tranen in mijn ogen. Meteen praten ze door elkaar heen enzo. 'vandaag gaan ze bidden voor haar in de moskee' zei ik. Meteen knikken ze.

Yassir komt somber naar me toe gerend. 'yasmin ik mis mama' zei hij zielig. Ik tilde hem op. 'saffie yassir ze is nu bij allah het gaat nu veeeel beter met haar' zei ik en liep naar mijn auto.

We rijden naar de moskee. 'ik... wil dat ze terug komt en weer lekkere dingen maakt' Ik kan dit niet. Ik barsten uit in tranen. Ik stop de auto aan de kant en knuffel hem stevig. Ik krijg nachtmerries dat het mijn schuld is alles is mijn schuld.

wat als ik haar niet mee nam naar het ziekenhuis. (Maar dan zal Rayan dood gaan.)

Wat als ik Lina noooooit in huis heb genomen. Zal Sarah dan nog leven. dan kon ze nu haar bruiloft regelen. Ik ben hier schuldig alles is mijn schuld.

Huilend veeg ik de tranen weg. Maar er komen steeds meer. 'Yasmin ik...mis der....ik heb geen afscheid van haar genomen...dat is niet eerlijk...' zei Yassir huilend. Het verdriet en het schuldgevoel word erger. Ik heb zen moeder van hem afgenomen door mij is ze dood.

Ik veegde zen tranen weg. 'later allah hfed als je dood gaat en je hebt goed geleefd dan kan je haar weer zien' zei ik en veegde mijn tranen weg. 'dat duurt lang' zei hij. 'geduld word beloont' zei ik en starte de auto.

Na dat ze voor Latifa en Sarah hebben gebeden:

Ik schop mijn schoenen uit. 'Yassir wil je met mij mee of zal ik je naar Fatiha (moeder van rayan en Jaouad) brengen' vroeg ik. 'met jou mee' zei hij en sprong op en neer. 'isgd' zei ik. Ik pakte een foto's van latifa en liep tilde Yassir op.

Beneden zag ik allemaal jongens. Ze groeten en zeggen dat ze mee leven. Ik loop naar mijn auto en zet Yassir in zen stoeltje. Ik rij naar Den haag.

Yassir was binnen no time in slaap gevallen. Wat moet ik zeggen. 'e je ma is je ma niet je echte moeder is dood en je pa die neukt 2 vrouwen tegelijk'. Hier moet ik nog over na denken.

Ik ga ze het rustig vertellen. En als ze me niet geloven.!!!

Aangekomen stap ik uit. Ik maak Yassir wakker en loop naar het huis. Hij houd mijn hand vast. 'Yasmin waar zijn we eigenlijk' vraagt Yassir en springt op en neer. 'we gaan naar mensen en je moet je gedragen' zei ik. Hij knikten braaf.

Ik drukte op de bel....................

Vergeet niet te stemmen en te reageren. Volgende deel is het een soort van Jaouad deeltje....