BÖLÜM 7

31.8K 1.6K 330
                                    

Akasya BEHA

Bu sabah nedense uykumdan erken uyandım. İşe başlayalı bir hafta olmuştu ve ben şimdiden çok alıştım. Aldığım davanın haftaya duruşması var ve ben kendimden eminim davayı kazanacağım.

Tabi bu güzel gelişmelerin dışında bir de Baran var. Bir haftadır devamlı aklımda olan, bana her baktığında benimle her konuştuğunda kızarmama sebep olan ve bu tepkileri neden verdiğini bilmediğim vücudum ile geçen koca bir hafta.

Ciddi anlamda sinir bozucu olmaya başladı bu iş. Ama hafta sonu çok düşündüm ve kendime çeki düzen vermeye karar verdim. Baran benim sadece iş arkadaşım diğerleri gibi. Ona böyle tepkiler vermem çok saçma. Bundan sonra kendime hakim olmalıyım.

"Akasya'm uyan güzel kızım." Diye seslenen annemle düşüncelerimden sıyrıldım.

"Uyanığım annem hazırlanıp geliyorum." Dedim ve banyoya geçtim.

İşlerimi hallettim ve dolabımın başına dikildim. Gözüme çarpan mavi kalın askılı belime kadar oturan ve belimden aşağısına bollaşarak inen, etek uçları transparan detaylar olan dizlerimin üzerimdeki elbisemi giyindim.

Saçlarımı açık bırakıp uçlarına maşa yaptım, biraz rimel ve çilekli parlatıcım ile işte şimdi tamam oldum

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Saçlarımı açık bırakıp uçlarına maşa yaptım, biraz rimel ve çilekli parlatıcım ile işte şimdi tamam oldum. Odamdan çıkıp salona geçtim, gidip babamın boynuna sarıldım.

"Günaydın yakışıklı babam."

"Günaydın güzeller güzelim." Diyen babam ile yerime geçtim.

O arada annem mutfaktan geldi.

"Sabah sabah pek bir aşk yaşıyorsunuz." Diyerek ellerini beline koyan anneme aşkla baktı babam.

"Kıskanma meleğim benim asıl güzeller güzelim sensin." Deyip anneme göz kırpmasıyla kızaran anneme kıkırdadım.

"Sabah sabah beni romantizminize boğmayın gençler. Azıcık sabredin yarım saate çıkacağım evden." Dediklerimle iyice kızaran anneme dayanamayan babam olaya el attı.

"Çok konuşma küçük sıpam hadi kahvaltını yap." Diyen babamla susup kahvaltımı etmeye başladım.

Bir yandan da şükrettim böyle bir aile sahip olduğum için. Kahvaltımı hızlıca yapıp banyoya geçtim. Dişlerimi fırçaladım, parlatıcımı yeniledim ve aynada son kez kendime bakıp salona geçtim.

Anne ve babamı öpüp;

"Canlarım ben çıkıyorum akşama görüşürüz." Dedim.

"Tamam prensesim dikkat et kendine arabayı da dikkatli kullan." Diyen babama;

"Merak etme babacım." Dedim ve kapıya gittim.

Tam ayakkabılarımı giymişken annemin sesiyle arkamı döndüm.

Kalbimin AvukatıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin