Bazı adamlar, incitmeden sevemezdi.
Kırardı, dökerdi, yangınlar bırakırdı arkalarında.
Bazı adamlarsa, tüm geçmişi unutturur, parmak uçlarından öperdi.
...
Bu bölümde +18 sahne vardır. Başladığı ve bittiği yeri belirttim. İsteyen atlayabilir...
İyi okumalar...
Lizge KARAMAN
Günlerdir Baran'ın başına gelenleri düşünüyorum. Olanları duyduğumda çok üzüldüm. Yaşadığı, ona yaşatılan hiç de kolay bir şey değil. Esat duyar duymaz arkadaşına destek olmak için gitmiştik. Baran'ı gördüğüm an gözlerim doldu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
O kocaman adam bildiğiniz yıkılmıştı. Etrafa boş gözlerle bakıyor ama görmüyordu. Bu tepkisinde haksız da sayılmaz. Ben onun yerinde olsam bu kadar güçlü duramazdım. Baran gerçekten de zor bir şey yapıyordu.
"Fıstığım." Arkadan beni saran kocama yaslandım.
"Efendim aşkım."
"Nerelere daldın bakayım?"
"Baran'ı düşünüyordum." Dediğimde vücudu kasıldı.
"Toparlayacak. Sadece biraz zamana ihtiyacı var. Baran artık yalnız değil bir ailesi var. Çok daha çabuk atlatacak eminim."
"İnşallah dediğin gibi olur aşkım. Hep mutlu olsunlar istiyorum."
"Umalım da öyle olsun güzelim." Dedikten sonra yanıma oturdu.
Kolunu açıp bana bakınca gülümseyerek girdim kanatlarının altına. Benim güvenli limanım. Her şekilde sığınabileceğim limanım. Sevinçte, üzüntüde, mutlulukta, cefada her türlü gelebildiğim limanım.
Biri bana bu halde olacağımızı söylese hayatta inanmazdım. Esat'ın bu kadar güzel bir koca olacağına inanmazdım.
Ne kadar beni çok üzmüş olsa da kendini affettirdi. Barıştığımız günden sonra bambaşka bir adam vardı karşımda. Ne istediğini bilen, kendinden emin ve beni seven bir adam. Esat'a evet demek yaptığım en doğru şeydi.
"Mavişim."
"Söyle fıstığım."
"İyi ki varsın. Seni çok seviyorum maviş." Dediğimde yüzündeki gülümseme dünyaya bedeldi.
Ben duygularım konusunda ketum olunca adam da duyduğu sevgi sözcüklerine mutlu oluyor.
"Bende seni seviyorum fıstığım. Asıl sen iyi ki varsın. İyi ki girdin hayatıma güzelim." Dayanamayıp dudağına küçük bir öpücük kondurdum.
Geri çekildiğimde değişen gözleri nabzımı hızlandırdı. Esat her an patlamaya hazır bir volkan gibi. Adama ufacık bir öpücük bile neler yapıyor bir bilseniz.
"Aşkım bakmasana bana öyle."
"Nasıl bakıyorum ki?" Boğuklaşan sesi yutkunmama sebep oldu.
