Hi! Once again! ^_^
Sorry for the long wait medyo busy sa school so please bear with me.
About this story it'll be a roller coster twist kaya be Alert.
***
Someone's POV
"Hmm." Habang ako'y naglalakad aking pinagmamasdan ang angking kagandahan ng Kalikasan. Mga hayop na mamaamo at ma-iilap ay mahimbing na natutulog sa kakahuyan. Mga bituin na nagnining, Ang malamig na simoy ng hangin, at Ang napakagandang buwan sa kalangitan.
Sana.. Sana.
Isa ako sa kanila. May lugar sa tahanan ng bawat Isa. May natatawag na pagmamahal.
(Someone's Flash Black)
10 years ago.
"Ma! Andito na po ako!" Excited akong ipinakita Kay mama ang gift ko para sa kanya masyado ngang mahirap gawin to eh.
"Ma? Asan po kayo?" Naglakad ako sa Sala at doon ko nakita si ma.
Ngunit tumingin lamang it sa Bata na parang hangin lamang ito.
Ang sakit pero itutuloy ko baka imbes na kamuhian ako nila papa at mama baka mabago ko Ang tingin nila sa akin at para naman love na nila ako.
At nagkalad Ang Bata papunta sa kanyang ina upang ibigay Ang kanyang regalo sa ina ngunit..
Pak..
"LUMAYO KA SA AKIN INUTIL! KAHIT KAILAN WALA KANG KWENTA SA PAMAMAHAY NA ITO! AT ANO NAMAN ITONG BASURA NA YAN?" Nagpipigil ng luha Ang Bata upang Hindi Makita ng kanyang ina.
"P-para po sa inyo ma." Nung ibibigay Niya Ang kanyang regalo ay kaagad itong kinuha ng kanyang ina.
Sumilay ang kaunting ngiti sa Bata at ngunit kaagad itong binawe dahil Kaagad itinapon ng kanyang ina at sinunog sa basurahan ang pinaghirapan nyang regalo.
Lumapit Ang ina ng Bata at hinawakan ang kanyang baba upang humarap sa mukha nito na puno ng pagkamuhi.
"Anung akala mo? Mamahalin Kita dahil sa basura na yan?" At Hindi na napigilan ng Bata Ang kanyang luha.
"Puwes, nagkamali ka. Ni kahit kailan ay di ka naming ituturing na anak isinusumpa ko na ipinanganak pa kita."
"Lumayo ka sa asawa ko." Na biglang pagpasok ng ama ng Bata at..
Booghs...
Sinikmurahan at ginulpi Ang Bata.
"Wala kaming anak na anak ng DEMONYO!" Sabi ng ama at patuloy sa pagbugbog sa Bata.
Sa isip ng bata.. ay may namumuong poot at galit..
Hanggang sa lumipas Ang 10 taon na parating nararanasan Ang kasamaan ng kanyang magulang.
Halos itrato na parang hayop Ang Bata at ito'y pinapatulog sa kulungan ng aso. Kita sa kanyang katawan Ang puro sugat na kagagawan ng magulang Niya.
sniff..sniff..
"Kaya mo to wag kang susuko."
Hindi dahil may kaka iba sa kin ay dapat nila akong tratuhin na parang alagad ng demonyo.
Ng Gabi ding iyon ay tumakas Ang Bata at umalis na may galit at hinanakit say kanyang magulang.
Lumaki siyang mailap sa tao at nagging bihasa sa pakikipag Laban gamit Ang kanyang kakaibang kakayahan ng dahil na rin sa nga taong ng api sa kanya. Siya'y nagsanay na mag-isa upang lubusang lumakas. At nagagamit nya ito sa pangkabuhayan lamang.
Simula ng matauhan sa takbo ng buhay Ang batang ito. Kanyang itinago at isinarili Ang kanyang kaalaman sa kanyang kapangyarihan.
Upang Hindi ito kamuhian ng mga tao sa bagong lugar na kanyang tinitirahan.
