“Saan ka pupunta?"
Huminto muna si Tifa at tinignan ang ama. "Tatakas dad, may problema?" naiinis na sagot nito sa ama.
"Tifa, iyang ang huwag na huwag mong gagawin. Kapag ako ang napahiya sa pamilya nila, isa sa atin ang susunod sa mama mo"
Talagang nababaliw na yata ang ama niya. Isang linggo na siyang hindi nakakalabas ng bahay nila. Sobrang strikto na ng ama niya mula ng marinig niya ang tungkol sa plano ng ama niya.
"Hindi po ba ako pwedeng lumabas man lang? magshopping? Kumain sa restaurant? Ikukulong mo na lang ba ako dito sa bahay na ito. Wow naman, ang saya ng buhay ko." nawala na ang respeto niya sa sarili niyang ama.
"Talaga bang hindi mo ako susundin?" banta ng ama niya.
Tumawa si Tifa, "sa tingin mo dad may magagawa pa ba ako? visa at pasport ko ayaw mong ibigay. fine magpapakasal ako pero sisiguraduhin ko na pagsisisihan niyo habang buhay ang pangsasakripisyo niyo sa akin para lang sa company mo. Pwede na ba akong umalis?" Hindi na niya hinintay na sumagot ang ama at lumabas na ng bahay nila.
"Sasamahan ka nila, mahirap na."
May driver-bodyguard siyang ipinasama ng ama. Sa mall lang niya balak pumunta, manonood siya ng sine. Dahil gusto niyang umiyak, pinili niya ang tagalog drama.
"Hanggang sa loob ba susundan mo ako?" naiinis na tanong niya sa kasama. "Wala akong ibang lalabasan kundi dito. Ayokong kahit sa panonood ko may nagbabantay sa akin."
"Sige po ma'am, hihintayin ko nalanng po kayo dito sa labas." sagot ng guard niya.
Ayaw niyang nanonood ng mga drama kahit noong nasa US siya. Puro action movies at fantasy ang pinapanood niya.
"Bwisit kasi, bakit sa akin lahat sinisisi ang lahat.'' bulong nito sa sarili. Naghanap siya ng pwdeng upuan, at ayon may bakante, may lalaki nga lang na katabi niya. popcorn at rootbeer ang hawak niya. Nag-umpisa na ang pelikula pero wala naman sa pinapanood niya ang isip niya. "
"Ok ka lang miss?"
Kinausap siya ng katabi niya. Hindi niya masyadong mamukhaan ang lalaki.
"Obviuos bang hindi? KClose ba tayo para kausapin mo ako?" pagtataray nito.
He laugh. "I thougt kailangan mo ng makakausap. Anyway, hindi bagay sa iyo ang magdrama dito sa loob ng sinehan."
"PInapakialaman ba kita Mr.? Manood ka na nga lang, kapal ha? Feeling close talaga."
"Soon magigng close tayo, whether you like it or not."
"What? Sino ka ba?" tumayo ito. sinigawan na siya ng mga tao na umupo. "Hoy lalaki, tigil-tigilan mo ang pangbabadtrip sa akin ha? Baka masapak kita." banata niya dito. Kahit sa loob ng simbahan may badtrip pa rin na nakasunod.
"I'm Mark, remember that name..."
"Bakit pa, hindi na tayo magkikita pa. Asa ka pa."
Siya na ang unang lumabas ng sinehan.
"Oh ano? tumakas ba ako?" sigaw niya sa bodyguard niya.
(Update later.... pa read and vote na rin.)
Dahil sa inis niya ay umuwi na rin siya agad. Dirediretso lang siya sa kwarto niya,nasa trabaho pa naman ang dad niya. Pagkatapos niyang magbihis ay bumaba ulit siya. Magbabake na lang ulit siya ng chocolate cake. (Sa mga chocolate cake lovers diyan upload ako ng mga recipes dito....)
(((((<White Chocolate Raspberry Cake>
1/4 lb White chocolate
6 tb Unsalted butter
6 Eggs
2 tb Sugar
1/4 c All-purpose flour
2 pt Raspberries
Preheat oven TO 325 degrees F. Melt the chocolate in the top of a double boiler. Cut the butter into tablespoon pieces, place in the bowl of a mixer and mix until smooth. Slowly add the melted chocolate until incorporated. Add the eggs, one at a time, as each one is absorbed. Add the sugar, then the flour. Lightly grease a 9-by-11-inch baking pan. Pour in the batter and smooth the top. Place in the oven and bake for 25 to 30 minutes. When the cake is cooked, remove from the oven and let cool before removing from the baking pan. To serve, cut the cake into individual portions and top with fresh raspberries. Accompany with whipped cream or raspberry sauce, if desired. )))))
"Ma'am andito na po dad niyo."
Akala niya ay mamaya pa darating anng ama. Talagang binabantayan siya.
"Hindi ko siya sasalubungin ate, wala akong pakialam kong dumating na siya." sagot nito.
"Ganyan ka na ba talaga? Hindi ka na nahiya sa bisita ko."
Nanlaki ang mga mata niya. Hindi na niya naituloy ang pagkain sa cake. Siya yung lalaki sa may sinehan.
"Nice to see you again." nakangiting wika nito.
MUkhang alam na nya.
"Siya ang fiancee mo, nandito siya para makita ka." wika ng ama.
"Ah, ang husband to be ko? NGayong nakita mo na ako, pwede ka ng umalis. Hindi mo ba nakikitang kumakain ako? Ayokong mawalan ng gana. Ang sarap pa naman nitong binake ko." pagtataboy nito.
"Tifa!" Saway ng amam niya.
"What? Wait until the ceremony. I dont care about you and who are you. Ayaw kitang makilala. Papakasalan lang kita dahil baka magsuicide ang daddy ko. Kasalanan ko pa? Maliwanag ba sa iyo iyon?"
Tumawa ang lalaki. "Don't worry alam na alam ko iyan."
Lumapit ang lalaki sa kanya.
"Tito, pwede mo na akong iwan dito."
"Tratuhin mo siya ng maayos."
"Diba sinabi ko ng umalis ka?" Ayaw niyang maging good ang impession ng lalaki sa kanya.
"Sa tingin mo may magagawa ka pa? Hindi uubra yang katarayan mo para matigil ang kasal natin. I'm waiting for it. Sa ngayon, magsaya ka na, pero pagkatapos ng kasal sisiguraduhin kong wala kang gagawin kundi sundin ako kahit ayaw mo pa."
Natakot siya sa sinabi ng lalaki. May ibig itong sabihin. Nakatingin lang sa kanya ito.
"Talaga lang ha?" Ayaw niyang ipakitang takot siya dito. "Sige."
"Your so beautiful and sexy, kakainggitan ako ng lahat ng lalaki."
Sh*t... sabi na nga ba niya. Yun ang habol sa kanya.
"Enjoy yourself sweetheart, for now....." Kinuha ng lalaki ang hawak niyang fork at isinubo ang cake doon.
Nakatunganga na lang siya ng umalis ito. Hindi pwede, hindi siya magpapakasal sa lalaking iyon. Kailangan niyang gumawa ng paraan para makaalis sa bahay nila...
(Yung next chaprter hindi ko na lalagyan pa ng mga parts....)
BINABASA MO ANG
Journey to Your Heart
General FictionGusto kong tumakbo palabas ng simbahan, Nasa harap ng altar ang papakasalan ko katabi ang lalaking mahal ko. Itutuloy ko ba o haharapin ko na lang ang magiging consequence ng desisyon ko?
