Falling In Love With My Bestfriend

BOOK 1 - Chapter 5: Unexpected

Irene's Point of  View

Pagbukas ko si Taehyung yung nakita ko.

"B-bakit ka nandito?" Bakit ba ako nauutal?!

"Wala lang, gusto ko lang bisitahin ka. Bawal ba? May bayad?" Natatawang sabi niya.

Hindi ko kasi ine-expect na pupunta siya dito eh.

"Hindi naman. Eh baka kasi may 'date' na naman kayo ni Jisoo" sabay talikod ko at umirap, eh sa dinami-dami ng babae si Jisoo pa pinili.

-_-

Hindi ako nagseselos, natatakot lang ako na masaktan siya....

Ayaw ko si Jisoo para sakanya, because that girl is a heart breaker.

"Ano? Iiwanan mo ako dito sa labas?" Tanong niya.

"Sino ba ang nagsabi na mag-stay ka diyan sa labas?" Pilosopo ko pang sagot.

"Aish" iritang-irita niyang sabi.

Pumasok na kami sa loob ng bahay at pumunta sa dala. Pinaupo ko siya doon at kumuha ako ng maiinom niya.

Habang naglalagay ako ng tubig sa aso narinig ko siya na may kausap, syempre ako itong chismosa. Lumapit ako at nagtago sa likod ng pintuan ng kitchen.

"Ano na?!" Tanong nung taong kausap niya.

"Bakit ba gusto mo na gawin 'to ha?! Ano ba binabalak mo?!" He calmly said but almost yelling already.

"Wala ka nang pake kung anong gagawin at binabalak ko. Ang gagawin mo lang dito ay sumunod sakin kung hindi papatayin ko ang pinakamamahal mo'ng tao na si---" hindi na niya natuloy pa yung sasabihin niya.

"Wag na wag mo siyang idadamay dito! Oo na gagawin ko na lahat ng gusto mo! Basta wag na wag mo talaga siyang ipapahamak sa mga kalokohan mo." Sigaw niya, tapos kinuha ko na yung tubig at nagkunwari na wala akong narinig.

"Bakit ka sumisigaw?! Anong nangyari?!" Kunwari ko na pagpa-panic.

Nagulat siya at pinatay niya kaagad yung cellphone niya.

"W-wala! Nanalo lang kasi yung BARKADA sa basketball" pagsisinungaling niya.

"Okay...." sabi ko at binigay ko na sakanya yung tubig niya.

"So bakit ka nga nandito?" Tanong ko.

"Ganito kasi yun, p-pinalayas ako ni mom kasi nagkasagutan k-kami. Kaya ako pumunta dito para mag-stay. Kung p-pwede dito muna ako mags-stay for 1 week?" Utal-utal niyang sabi.

"Oo naman! Doon ka nalang sa guessing room namin" I said trying to cheer him up.

"Thank you Irene!" Sabi niya sabay takbo papunta sakin at bigla akong niyakap.

"Chill! H-hindi ako makahinga!" Sabi ko. Pinakawalan niya kaagad ako at nag-apology smile. Ang cute talaga nito, kaya nga mahal na mahal ko 'to eh----

MAHAL?! What the heck?!

Ano ba itong mga pinagsasasabi ko?!

Nababaliw na talaga ako ano?! I mean, never mind dati pa pala ako baliw.