Chapter 5 (Part 1)

12 3 2
                                    

Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου.
Σήμερα έγραφαν διαγώνισμα τετραμήνου. Η Κάτια ήταν πολύ αγχωμένη. Σηκώθηκε πήρε τη μπλούζα της το τζιν της και πήγε στο μπάνιο. Έβαλε λίγη μάσκαρα, όπως έβαζε κάθε μέρα, και μετά κατέβηκε στην κουζίνα να φάει πρωινό. Έφαγε τις φρυγανιές της με βιασύνη και ήπιε το γάλα της με τρεις γουλιές. Σηκώθηκε πήρε το μπουφάν της και έφυγε. Στον δρόμο για το λεωφορείο δεν άκουσε καθόλου μουσική. Απλά κοίταζε τον ήλιο που ανέτειλε πίσω από τα βουνά και τον δροσερό αέρα μέσα στα πνευμόνια της. Της άρεσε η ζωή αλλά όχι η ζωή της... Ήθελε να πέσει στην αγκαλιά του Προμηθέα και να μην φύγει ποτέ. Στο σχολείο δεν μιλούσε καθόλου ο Προμηθέας. Η Κάτια ρώτησε δυο τρεις φορές τον Θησέα εάν ξέρει τι έχει αλλά απάντησε αρνητικά. Ήταν στεναχωρημένη όποτε τον έβλεπε έτσι. Ήθελε να είναι χαρούμενος και δεν ήξερε πως να το κάνει. Ήθελε να του μιλήσει, να της μιλήσει, να της εκφράσει ελεύθερα τα συναισθήματα του, αλλά δεν μπορούσε. Φοβόταν. Στο τέλος της ώρας, που έγραφαν το διαγώνισμα, ο Προμηθέας της ζήτησε ένα στυλό. Αυτή με ένα τεράστιο χαμόγελο στα χείλη της, του έδωσε το στυλό στο χέρι. Με το που άγγιξαν τα χέρια τους η Κάτια ένιωσε ένα "ηλεκτρονικό σοκ". Η τρίχα της σηκώθηκε και τραβήχτηκε απότομα με αποτέλεσμα να πέσει το στυλό κάτω. Έσκυψαν και οι δυο ταυτόχρονα να το πιάσουν. Εκείνη την ώρα κοιτάχτηκαν και την αμέσως επόμενη στιγμή ο Προμηθέας έπιασε το στυλό και σηκώθηκε. Η Κάτια γύρισε μπροστά αλλά δεν μπορούσε να συνέλθει. Έτρεμε. Δεν τον είχε ξαναδεί από τόσο κοντά ποτέ. Στο διαγώνισμα τετραμήνου δεν τα πήγε και τόσο καλά γιατί σκεφτόταν τον Προμηθέα. Όταν σηκώθηκε για να παραδώσει το διαγώνισμα, ο Προμηθέας την τραβάει και της λέει:
Μπορείς να με περιμένεις έξω; Σε λίγο τελειώνω.
Εντάξει.
Η Κάτια πετούσε από την χαρά της. Άφησε το διαγώνισμα και περίμενε έξω. Ανυπομονούσε να βγει έξω ο Προμηθέας. Είχε ανοίξει το κινητό της και έβλεπε την ώρα. Το κουδούνι χτυπούσε σε επτά λεπτά. Περίμενε περίμενε. Τα επτά έγιναν πέντε, τα πέντε τρια.... Τότε βγήκε έξω. Του χαμογέλασε κατευθείαν και αυτός το ίδιο. Μιλούσαν αλλά κάπως αγχωμένα και οι δυο τους. Η Κάτια σκεφτόταν να τον φιλήσει. Δεν ήταν κάνεις στον διάδρομο. Έκανε ένα βήμα μπροστά αλλά ξαναπήγε πίσω γιατί εκείνη την ώρα βγήκε ένας συμμαθητής τους έξω. Τους ρώτησε πως έγραψαν και εάν ήξεραν τις απαντήσεις. Μετά από τρια λεπτά έφυγε όταν πια χτύπησε και το κουδούνι. Προχώρησαν και η Κάτια ρώτησε τον Προμηθέα εάν έχει κάποια εξωσχολική δραστηριότητα. Είπε ότι θα διαβάσει για Αρχαία που έχει την Τετάρτη. Η Κάτια τον ρώτησε εάν θα είναι ελεύθερος το απόγευμα να μιλήσουν. Αυτός είπε ότι θα βρει χρόνο να μιλήσουν και προχώρησαν μέχρι την εξόδου του σχολείου. Είπαν καλό μεσημέρι και μπήκε ο καθένας τους στο λεωφορείο του.

Η συνέχεια στο επόμενο part....

Can't Go BackDonde viven las historias. Descúbrelo ahora