Can't Go Back

Chapter 3

Τέταρτη 14 Δεκεμβρίου.
Η Κάτια σήμερα δεν ξύπνησε καλά. Ανακατευόταν. Έτρεξε στο μπάνιο και ξέρασε. Είπε της μαμάς της να μην πάει σχολείο αλλά δυστυχώς έγραφε διαγώνισμα τετραμήνου και δεν γινόταν να λείψει από εκεί. Έτσι σηκώθηκε πλύθηκε και έπειτα πήγε σχολείο. Ο Προμηθέας σήμερα φαινόταν χαρούμενος. Από τη μια η Κάτια χαιρόταν που τον έβλεπε έτσι αλλά από την άλλη μπορεί να τα είχε φτιάξει με κάποια άλλη και να ήταν χαρούμενος. Στην Ιστορία, η κυρία μιλούσε πάρα πολύ. Ο Προμηθέας πρόσεχε και όσο αυτός κοιτούσε την κυρία, η Κάτια τον κοίταζε. Δεν μπορούσε να σταματήσει να τον κοιτάει. Ήταν τρελά ερωτευμένη μαζί του. Αναρωτιόταν πότε θα ήταν έτοιμη να του μιλήσει. Όταν σχόλασαν, περίμενε τον Προμηθέα έξω στην πόρτα του σχολείου. Τελικά πέρασε ο Προμηθέας με τον Θησέα αλλά η Κάτια δεν έκανε τίποτα. Όταν πέρασαν χτύπησε με την παλάμη της το μέτωπο της. "Είμαι ηλίθια" σκέφτηκε. Προχώρησε και πήγε στο λεωφορείο της. Μπήκε μέσα και άρχισε να κλαίει. Στο σπίτι της, ξάπλωσε και κοιμήθηκε τουλάχιστον τρεις ώρες. Δεν μπορούσε να διαβάσει γιατί πονούσε φοβέρα το κεφάλι της. Πήρε ένα ντεπόν. Διάβασε τα βασικά, μαθηματικά γλώσσα και ιστορία. Τα υπόλοιπα τα άφησε και πήγε για ύπνο πάλι. Μετά από δεκαπέντε λεπτά ακούει από το κινητό της μια ειδοποίηση. "Μπα βαριέμαι" σκέφτηκε, αλλά μετά το σκέφτηκε καλύτερα και υπέθεσε πως ίσως να ήταν και ο Προμηθέας. Σηκώθηκε και άνοιξε το κινητό. Της είχε στείλει. Χάρηκε πάρα πολύ που χοροπηδούσε:

Γεια μπορείς να μου στείλεις το πρόγραμμα για αύριο;
Ναι ένα λεπτό.
Οκ
Ορίστε.

Ευχαριστώ καλό βράδυ

Καληνύχτα....
Καληνύχτα

Η Κάτια περίμενε σχεδόν μισή ώρα πάνω από το κινητό για να δει εάν θα της ξαναστείλει. Τελικά δεν της έστειλε ποτέ. Απογοητευμένη ξάπλωσε.
Ονειρεύτηκε ότι τον είχε στην αγκαλιά της και του χάιδευε τα μαλλιά..." Κάτι που δεν θα γίνει ποτέ..." σκεφτόταν καθώς χάιδευε το μαξιλάρι σαν να ήταν αυτός. Με αυτή τη σκέψη, την πήρε γλυκά ο ύπνος.