Σάββατο 17 Δεκεμβρίου.
Η Κάτια σηκώθηκε από το κρεβάτι της γύρω στις 12:00 το μεσημέρι. Τεντώθηκε και πήγε στο μπάνιο να πλυθεί. Κατέβηκε μετά κάτω, έφαγε πρωινό και πήγε να διαβάσει. Δεν άνοιξε το κινητό της καθόλου. Είχε πάει πια 6:00 το απόγευμα όταν τελείωσε το διάβασμα. Ο πατέρας και η μητέρα της θα έφευγαν το βράδυ για έξοδο και αυτή έπρεπε να προσέχει τα αδέλφια της. Άνοιξε το κινητό και έστειλε στον Προμηθέα. Το είχε κλειστό. Έπρεπε να του μιλήσει.
[...]
Όταν έφυγαν οι γονείς της, ξαναέκανε μια αναπάντητη στον Προμηθέα. Της το έκλεισε. Μετά άρχισαν να μιλούν.
Γεια
Γεια τι κάνεις;
Καλα εσύ;
Καλα..Θέλω να σου πω κάτι...ήθελα να στο πω εδώ και καιρό.
Τι;
Μου...αρέσεις
Αυτό ήθελες να μου πεις;
Ναι....
Κοίτα...
Εγώ σου αρέσω;
Μάλλον όχι....
Μα..δεν μπορείς να το σκεφτείς λίγο;
Καλά θα σου πω αύριο..
Οκ
Καληνύχτα.....
Καληνύχτα Προμηθέα
Έκλεισε το κινητό της και πήγε να ξαπλώσει. Άρχισε να κλαίει πάλι..ήξερε ότι δεν θα αλλάξει γνώμη. "Τι να κάνω" σκεφτόταν. Έκλεισε τα μάτια της αλλά δεν μπορούσε να την πάρει ο ύπνος. Όταν ήρθαν οι γονείς της αργά το βράδυ τότε κοιμήθηκε.
Ήθελε τόσο πολύ να είναι με τον Προμηθέα... αλλά αυτό δεν θα γινόταν ποτέ...
BINABASA MO ANG
Can't Go Back
Short StoryΑγάπη από μακρινή απόσταση, αλλά ποτέ να μην ειπωθεί. Όταν η κρυφή του αγάπη, σταματάει να έρχεται σχολείο, αρχίζει να αναρωτιέται τι έχει γίνει. Όταν έμαθε τα κακά νέα, ήταν αργά. Θα μπορούσε να ήταν εκεί να τη βοηθήσει, θα μπορούσε να τη πάρει μια...
