I Was Enchanted to Meet You (KathNiel ♥)

E N C H A N T E D - T W O

"Kylie?" Hindi parin sya umaalis sa labas ng kwarto ko. Nakakainis, siguro naman nakita nya yung sitwasyon ko ngayon, at hindi ko siya pwedeng harapin ngayon.

"Can't to talk to you right now." Sagot ko habang nakasarado parin ang pinto ng kwarto.

"Your Mom told me na tawagin kita, they need you at the garden." Sabi ko naman kay Manang na sabihin kay Mommy na hindi pa ko pwede. Napaka wrong timing talaga nitong allergy ko.

"I can't, I'm having my allergy attack." Napapikit nalang ako, at sana tigilan na nya ako para makatulog at makagpahinga na din ako ngayon.

"It's okay tho, hindi naman yang mukha mo ang kakausapin nila, ikaw mismo." Madiin na pinikit ko ang mata ko, Ughh! Kahit kelan talaga to, napaka pilosopo.

"Pwede ba! Umalis ka na, hindi ako lalabas dito, sayang lang laway mo." Ano ba trip nila Mommy at kailangan pang nandoon ako sa baba, wala naman akong alam sa pagpapatakbo ng negosyo namin, at Hello? Alam naman nya yung issue ko kay Sky, lalong hindi ako lalabas dito. Naramdaman ko ang yapak ng mga paa nya pababa ng hagdan.

Bumalik ulit ako sa kama ko, at pumikit na, wala talaga akong balak kausapin sila sa baba. Bukod sa pagod ako ngayon eh nandun pa ang Sky Martinez na yun.

Nagising nalang ako sa alarm ng phone ko, kinuha ko ito at tinignan kung anong oras na. 5:30 am palang grabe ang aga pa. Pinatay ko na ang alarm at bumalik sa pagkakatulog.

"Kylie..." Naalingpungatan ako sa pagkatok sa pinto ko. Hmmm ang aga pa ano ba naman wala naman akong pasok ngayon. "Kylie, gising na..." Hindi ko parin maidilat ng ayos yung mata ko, ayoko pa bumangon. "Kylie buksan mo na to." Tuloy lang sa pagkatok yung tao sa labas ng kwarto ko. Pinilit ko ibangon sarili ko mula sa pagkakahiga at bumama sa kama para mabuksan ang pintuan ko. Nakapikit ako habang naglalakad hindi naman siguro ako madadapa nito.

Pinihit ko na ang doorknob ko at dahan dahan binuksan ang pintuan at makita kung sino ang nasa labas.

"Dad, ang aga pa, wala naman akong pasok ngayon, sem-break remember?" Wala sa wisyo kong sabi, habang nakapikit parin ang mata ko.

"First of all, I'm not your dad, second of all, I know you don't have classes, and third I'm your Kuya." Napadilat ako sa narinig ko mula sa taong nasa harap ko, nagising bigla ang diwa ko.

"Oh my..." Napatakip nalang ako sa bibig ko sa sobrang gulat, after 2 years nagkita ulit kami ni Kuya, fresh from US. Dun nya tinapos ang masteral degree nya for Engineering. 2 year college ako nung umalis sya at ngayon, grabe ang laki ng pinagbago nya. Nanlalaki parin ang mata ko sa nangyayari ngayon.

"Hey, stop staring me like that." He open his arms and he gave me a huge and warm hug. "I miss you, baby sister." Napayakap na din ako sanya, sobrang miss ko na sya. He's not only my big brother but my bestfriend at the same time.

"I miss you too, bro." Kinalas na nya ang pagkakayakap sakin. "Why you didn't tell me na uuwi ka na? Hate you! Hmp." I frowned. Bakit ba ang daming nagyayari sakin na unexpected things.

"Well, I called yesterday night, and mom told me na ayaw mo daw lumabas ng kwarto, because of the shity thing on your face." Ngayon ko lang narealized na may allergy nga pala ako, Siguro naman hindi ito aabot ng 1 week, subukan ko nalang na hindi muna umalis sa bahay para hindi ma infect ito. Bad timing, as always.

"Yeah, didn't aware that I ate some nuts yesterday at the wedding of Kuya Jason, Julianne's bro."

"Ohh, so Jason is the new husband slash damn father in the future." Napangisi nalang si kuya sa sinabi nya. Barkada din sila ni Kuya Jason, at sa kanya ko nakilala si Julianne 10 years ago, yeah a decade of a friendship is not a joke. "Sayang pala kung kahapon ako nakauwi, nakahabol pa sana ako."