The Falling Star

Chapter 2 - White Blanket

Chapter 2 - White Blanket

-Star-

It's already 5 in the afternoon, ganoon ako katagal nawalan ng malay.

I checked for a possible clue of where I am, nasa loob ako ng isang kwartong puro puti at may cool fever patch pang nakadikit sa noo ko, may logo rin ng isang hospital sa kumot na gamit ko. Possible na dinala ako sa hospital matapos kong himatayin.

Umalis ako sa kama ko at narinig ang pagbukas ng pinto, nakita kong pumasok si Jared hawak ng kaliwa niyang kamay ang doorknob at ang kabila naman ay may hawak na paper bag mula sa isang sikat na fast food chain.

"You're awake." sabi niya sabay lagay ng hawak niyang paper bag sa mesa. Hindi ako nagsalita wala naman kasi akong dapat na sabihin, may itatanong ako to be specific.

"Eat" habang nilalabas niya na yung dala niya at nakatingin saakin.

"I'm curious of how I got here and who take me here?" I said not even moving an inch.

"Seat down and eat, I'll tell you later." Sabi niya sabay hila ng upuan at naupo siya doon. Kumuha siya ng dalawang chopstick at nilagay yon sa ibabaw ng isa pang mangkook na nasa harap ng isang bakanteng upuan.

Sinunod ko nalang siya at kumain na, nagugutom narin kasi ako. Tahimik at awkward sa sitwasyon ko ngayon, nakasabay kong kumain ang taong pinaka-ayaw kong makita, tapos na siyang kumain at kanina niya pa ako tinititigan, mabibilaukan ata ako, hindi ko mainguya ng maayos ang kinakain ko.

Tumigil ako sa pagkain, nawalan ako ng gana, itinuon ko nalang ang atensyon ko sakanya at inulit ang tanong ko.

"Hinimatay ka." Yun lang ang sagot niya. Obvious namang alam ko yun. Yung tanong ko sana ang sinagot niya.

"Mataas ang lagnat mo, namumutla kana nang mapansin kita sa hallway." Tapos tumitig siya sa bandang labi ko "Your dehydrated too." dagdag niya sabay bukas ng isang mineral water at lapag sa mesa. Naglabas din siya ng isang tableta at papel na ang hula ko ay reseta ng gamot "Inumin mo yan, It says after meal." saka tumayo at kinuha ang mga gamit namin na nasa loob pala ng cabinet. Nakaupo parin ako at binabasa ang reseta, the doctor who proscribed the medicine was Red Theodor Villareal M.D, Jared's father. Kinapa ko ang bulsa ko para kunin ang cellphone ko di ko mahanap-hanap kung nasaan pero nasa beside table lang pala at naka-charge, I turn it on and saw many missed calls and text messages from Tita Yvies and an unknown number. I dialled Tita's number but she's not picking up, I know she's mad because I didn't tell her I'm not feeling well.

"Let's go, she's paying the bills." nauna nang lumabas ng kwarto si Jared, sumunod naman ako kaagad at nagligpit ng kinainan namin di porket sakanila ang ospital nato pababayaan ko nalang na ganon ang kwartong yun pag-alis namin.

***

Totoo nga ang sabi niya, nasa tapat kami ngayon ng sasakyan ni Tita Yvies. Hinihintay namin siya, when I saw tita from afar nakaramdam ako bigla ng takot. I look down instead I can't face her today. Di mo gugustuhing magalit si Tita Yvies sayo, she's like my mom but 3x worst. Sabi kasi ng Kuya Alex ko noon mahirap pahupain ang galit niya, I can still remember exactly what he said. "Huwag mong sasagadin si Mama, maghihirap ka. Di mo kakayanin."

Swear what his telling me was not an exaggerated impression of how Tita really is, I've consider her as my second mom, If I were to be born again, in my second life. I want her to be my mom, she's the best.

I was shook when she hugged me tight and tell me she was very worried, she wanted to take care of me that's why I'll be staying in my second house tonight, sure is na miss ko na ang kwarto ko sa bahay nila. Akala ko talaga mapapahamak na ako nayon dahil ginalit ko siya. I don't like her to get mad at me, iiyak na ba ako? Nuh! I'm not an emotional type of person, they say I'm not hard to please but there's always a BUT for me, so they (my classmates) said I ended up being cold and just stare at them instead, indicating I'm not that impress.