The Falling Star

Chapter 3 - Mom Knows Best

Chapter 3 - Mom Knows Best

-Star-

Maaga akong nagising kahit sabado ngayon, mabuti naman at nakatulog ako ng mahimbing. Hindi ko napapanagipan ang eksaktong nangyari nung araw na namatay si Brent, sabi kasi ng doctor ay nahihirapan akong makatulog ng dahil sa psychological disorder na mayroon ako at mukhang lumala pa nang matrauma ako sa biglaang pangyayari.

I miss the fresh morning atmosphere of the house. Bumaba na ako after washing my face sa sarili kong banyo sa loob mismo ng kwarto ko and tied my hair into a bun. Nang makababa ay nasurprisa akong makita siya nang ganito kaaga sa bahay namin. I acted as if I didn't notice him and went straight to the kitchen.

I saw my mom (Tita Yvies) wearing an apron, she's cooking breakfast at amoy na amoy ko ang paborito kong bacon pati na ang toasted bread na may butter, nagugutom tuloy ako. I backhugged Mommy Yvies and greeted her of how good my morning was not until I saw his face. She smiled and laugh a bit nakikiliti ko raw siya sa yakap ko.

"Your mom called last night looking for you but don't worry sinabihan ko na siyang dito ka natulog." 

Mom usually don't call Mommy if not necessary but last night was really different when I’ve read her texts this morning. She said I need to go home before 9 am and fix myself, probably another blind date is set for me. She's been like this for about a month now. Wala si Dad, nasa America siya with Yuhan dahil naging exchange student ng Amadeus Academy. Nakatira sila ngayon kay Lola at nandoon din si Dad para asikasuhin ang ilan sa mga ipapamanang negosyo lolo’t lola.

Gusto ko sanang sumama but Mom didn't allow me, ayaw niyang iwan ko siya mag-isa kaya ngayong kaming dalawa lang kung ano-anong pantitrip ang ginagawa niya saakin. Hindi ko naman kasalanang pilyo ako minsan pero madalas ay wala ako sa mood para guluhin si Mom dahil ayaw kong nakakaistorbo sa trabaho niya pero mukhang sa ginagawa niya saakin ay hindi naman siya ganoon ka-busy.

Last time I meet a guy named JP, were the same age at anak siya ng isa sa mga business partners ni Mom. I don't like the guy itself and were only 15 mas gugustuhin ko pang mag-aral kaysa lumabas ng bahay. Then there masyado siyang talkative and his not entertaining at all because initially I don't like talkative guys. Okay lang sana kung tungkol sa academics pero puro naman tungkol sakanya na he dated someone whose like this and that before, it’s inappropriate to talk to someone like that behind their back and in a situation like this. Napakataas ng self-esteem sa sarili niya, naawa ako sa mga babaeng nakadate niya. Wala silang kaalam-alam binabad mouth sila behind their back. "Ang ilog na maingay ay mababaw, kung tahimik naman malalim." Tama nga ang qoute na’to mula sa isang nobela.

I prefer talking to someone who read books and studies well not like him who took me everywhere. He even took me to one of our restaurant called La Esmeralda. He ordered a lot and pays with his credit card.

He doesn't have cash? Ayokong makakita ng taong umaasa sa credit card, masyadong palamunin para saakin ang ganoon. ‘Di rin ako mahilig gumastos kasi aaminin ko kuripot talaga ako. Gumagastos ako pero hindi ganoon kalaki. Sinama niya pa ako sa isang shop bumili siya ng damit, bakla ata to?! Ako pa pinapili niya tapos lalaitin ako sa pananamit ko, paano ba naman kasi tiningnan niya ako mula ulo hanggang paa and remarked that he prefer me wearing a dress. As if nagsusuot ako ng ganon.

Nang makabalik kami sa office ng Mom ko, agad akong umalis at ibinato ko kay JP ang binili niyang singsing worth 350,000 pesos para saakin. Parang engagement ring nayon o higit pa at sinabing "Ibigay mo yan sa Mommy mo, she'll be glad you bought it with your credit card."

Nagulat ang business partner ni Mom at nung una ‘di niya pa magets ang ibig kung sabihin not until I let her check JP's credit card. Hindi ako tumatanggap ng biling credit card and an expensive ring like that is too much. Simple lang naman akong tao at ayokong umaasa o bumili gamit ang credit card ko para ipang-reregalo sa ibang tao. Mas gusto ko pinag-iipunan ang inireregalo ko.