The Bad Boy Screams Trouble

#25...

Ο Nathan απομακρνθηκε απο εμενα με το που σηκωσα το τηλεφωνο και ρωτησα με καπως τρεμαμενη φωνη...

"B..brody?"

Ρωτησα και τοτε η φωνη του ακουστηκε καπως κομμενη...

"Εσυ μπηκες στο σπιτι μου?"

Ρωτησε με κομενη την ανασα...Τοτε εσμιξα τα φρυδια μου μεταξυ τους μπερδεμενη...

"Οχι..Γιατι να πηγαινα στο σπιτι σου?"

Τον ρωτησα και τοτε ξεφυσηξε μεσα απο το ακουστικο...

Τοτε ακουστηκαν βηματα μεσα απο το τηλεφωνο..Λες και περπατουσε προς τα καπου...

Ωσπου ακουστηκε ενα μπαμ...

Λες και του επεσε το τηλεφωνο απο τα χερια...

"Ο...οχι"

Ακουστηκε η φωνη του απο μακρια ενω ακουστηκε σαν να εκλαιγε...

Τοτε ειπα αναστατωμενη...

"Βrody τι εγινε?"

Τον ρωτησα αναστατωμενη...Ομως δεν πηρα καμια απαντηση...

"BRODY"

Ειπα πιο δυνατα και τοτε τερματιστηκε η κληση...

Εβαλα το κινητο μου αγχωμενη στην τσεπη μου και γυρισα να κοιταξω τον Nathan...

Κοιτουσε παλι τις φωτογραφιες πονεμενα ενω φανηκε πως ακουγε παραλληλα το τηλεφωνημα...

Γυρισε να με κοιταξει και αυτος και τον καρφωσα στα εντονα μπλε ματια του...

Τα ματια του εδειχναν να ειναι βουρκωμενα..Οπως και πριν...

"Που να σε παω?"

Ρωτησε προσπαθοντας να μην δειξει πως ηταν ετοιμος να κλαψει...

Τον κοιταξα πονεμενα και διχως να καταλαβω το πως τον πλησιασα και περασα τα χερια μου γυρω απο τον λαιμο του...Παιρνοντας τον αγκαλια...

Αυτος καπως ταραχτηκε...Ομως του φανηκε τοσο περιεργο και τοσο πρωτογνωρο...

Που εκεινη η στιγμη ηταν μια απο τις πολλες που καταλαβα το ποσα πολλα του εχουν λειψει...

Εκανα μυτες καθως τον αγκαλιαζα και αυτος περασε με αργες κινησεις τα χεσια του γυρω απο τη μεση μου...

"Ολα θα φτιαξουν"

Του ειπα καθως ημασταν αγκαλια...

"Δεν προκειται να ειναι τιποτα οπως παλια Nathan..."

Του ειπα και επειτα συμπληρωσα...

"Δεν θα χασεις αλλα χρονια με το να εισαι δυστυχισμενος..."