The Game Called LOVE ❤️

Chapter 2

Mr. Antipatiko

Pagkatapos kong masaksihan ang di kanais-nais na pangyayaring iyong sa comfort room ay dumiretso na rin kaagad ako sa tabi ng kotse ni Kit. After three minutes ay dumating din naman siya and I suggested na maglibot muna kami so I could familiarize myself kahit sa medyo malapit na lugar lang dito sa Manila. When I got tired ay hinatid na rin ako ni Kit sa bahay.

Pagkarating na pagkarating ko ay agad akong umakyat patungo sa aking kwarto at agad na sumalampak sa aking kama para sana matulog pero tila dinaanan lang ako ng antok kanina habang naglilibot kami ni Kit kasi ngayong nasa kama na ako ay hindi na muli ako dinalaw ng antok. Hindi ko tuloy maiwasang isipin yung nangyari kanina sa may comfort room. I must admit that the guy named Clay I met earlier was so freaking handsome. Okay I'm not crushing him alright. Marunong lang talaga akong maka-appreciate ng mga magagandang likha ng Diyos. Damn. Now I'm talking shits about beautiful creations huh. He's aura screams authority and he's cold.

Well, hindi na bago sa akin ang ganung klaseng lalaki since back in US and here in the Philippines I was surrounded by boys. Kaya nga medyo kabisado ko na rin ang ugali ng mga lalaki, like what are their likes and dislikes pero first meeting palang namin nung Clay na yun I know something's off. He's beyond to those boys I know. Pero pakealam ko naman sa kanya, hell I don't even know him not that I want to know him, sa kilos at asta niya pa lang na iyong alam kong masungit siya.

Hindi ko na namalayan na nakatulog na pala ako kaiisip sa katauhan ng Clay na yon. Kinabukasan niyaya naman ako ni Mirdden na bumili ng mga school supplies dahil nalalapit na rin naman ang pasukan but for her bibili lang siya ng bagong books written by her favorite authors. Pagkarating namin ng mall ay kumain muna kami sa may Yellow Cab since we're both craving for pizza pagkatapos naming kumain ay dumiretso naman kami sa National Bookstore para bumili ng mga kakailanganin namin.

Kumuha lang ako ng cart at pumunta na sa school supplies section samantalang sa ibang section naman si Mirdden kung nasaan yung mga librong hinahanap niya. Kumuha ako ng dalawang black sign pen, dalawang pilot a-tec-c-3 isang correction tape and few spring notebooks.

I was about to go to the cashier ng maisipan kong hanapin na lang muna si Mirdden para sabay na lang rin kaming magbayad. Ilang book sections na rin ang nadaanan ko at may iilan akong mga readers na nakikita na busy sa pagbabasa but aside from that ay hindi ko pa rin nakikita si Mirdden. Where the hell is she?!

Napagdesisyunan kong mauna na lang magbayad at doon ko na lang hihintayin si Mirdden, habang pabalik ako ay di ko maiwasang di marinig ang impit na hagikhikan ng ilang kababaihan. Balak ko na lang sanang balewalain yon ngunit nahagip ng mata ko ang isang pamilyar na book cover kaya nilapitan ko, unfortunately naroon din malapit nanggagaling yung mga boses na naririnig ko and as I expected it's the book entitled The Longest Ride by Nicholas Sparks.

Unti-unti namang lumalakas ang mga boses nung mga babae kanina and I can't help myself to be bothered. Nakita ko ang isang pamilyar na pigura ng isang lalaki na nagbabasa na di alintana ang tatlong kababaihan na nagtutulakan at mukhang mga kinikilig.

Biglang tumayo yung lalaki at lumapit naman yung tatlong babae, may sinabi sila pero dahil sa distansya ko ay di ko masyadong narinig, maliban na lang sa sinabi nung lalaki na bahagyang nakatalikod mula sa kinaroroonan ko. "You're not my type" that deep-cold voice. I know it. It's him the pervert guy in the comfort room para namang napansin niya na may tumitingin sa kanya kaya lumingon siya sa kinatatayuan ko.

Damn. He saw me... again. He had this stoic emotion when he looked at me. Mula sa kinaroroonan niya ay lumakad siya sa palapit sa pwesto ko ngunit bago pa siya makalapit ay nagmamadaling kong itinulak ang cart ko.

Hinihingal pa ako ng makarating ako sa may kahera, dali-dali akong pumila habang patuloy na kinakapos pa rin ng hininga. Shit. Did I just make myself a-looked-alike pathetic stalker. Basta bahala na! Hindi ko naman sya ini-stalk I just accidentally saw him this time with a girl again. I tried to composed myself, I'm second to the line mula sa cashier ng naramdaman kong may pumila sa akin sa likod. To my surprise the person behind my back leaned on my shoulder, "You love staring aren't you? Does anyone told you that staring is rude." I can feel that he's smirking, kinakabahan ako, I don't know what has gotten into me at apektado ako sa kanya, but heck, I won't give him the satisfaction na makita akong uneasy dahil sa ginagawa niya sa akin. I remained calm at  umatras ng bahagya, sinugurado kong may sapat kaming distansya. "I'm not staring on you, dream on".

Biglang umangat ang gilid ng labi nya "Oh yeah? Then care to tell me why you looked so tensed earlier?"

Wala akong mahanap na salita para sa tanong niya, "Miss?" shit. Buti na lang at tinawag ako nung babaeng cashier dahil ako na yung sunod na magbabayad, hindi ko na siya nilingon mula ng tawagin ako para magbayad, itinuon ko na lang ang atensyon ko sa mga pinamili ko ngunit mukhang hindi naman mapakali si ate na kahera at kanina pa nagpapa-cute sa taong nasa likod ko.

Nailagay na sa paper bag yung mga pinamili ko pero hindi pa rin sa akin nasasabi kung magkano ang total ng pinamili ko. Tsss. "Miss excuse me?" medyo iritado na ako dahil bukod sa kanina pa ako nakatayo dito ay kanina ko pa gustong hanapin si Mirdden.

"Y-Yes Ma'am ?" Gosh! Sa sobrang pag papa-cute niya na sobrang obvious naman ay hindi niya na naiintindihan ang trabaho niya. If I am her boss kanina ko pa sinesante to.

"How much?"

"U-Uhm ang alin po?"

Nakakainis mukhang tuluyan ng nawindang yung cashier at mukhang di lang ako ang naiinis dito kundi yung iba pang nakapilang costumers

"Magkano lahat ng pinamili ko?" kung siguro yung pinsan kong si Kiesha ang nandito e kanina pa nasigawan ito.

"Ah. One thousand four hundred fifty five pesos and fifty cents po Ma'am"

Iniabot ko naman ang ilang cold cash ko at nagmamadaling kinuha ang mga pinamili ko.
Hinanap ko si Mirdden at naabutan ko siyang nakaupo at nagbabasa.

"Ghad! Mirdden! Kanina pa kita hinahanap. Where have you been?

"Chill, Jin kanina pa ako nandito, I thought busy ka pa sa pamimili kaya hindi kita hinanap besides pwede mo naman akong itext diba?"

"Tara na nga! Naiwan ko yung smart phone ko sa kwarto ko kaya hindi kita maitext"

"K fine. Next time wag mo nang kalimutan ang cellphone mo"

"Ayt"

Ibinaba naman niya ang librong binabasa at may tiningnan kung ano sa phone niya. "Let's go, andyan na yung driver sa labas, hinihintay na tayo"

"Yeah let's go, wala naman na tayong ibang gagawin pa dito"

Bago ako tuluyang lumabas sa bookstore ay sumulyap ako ng isang beses pa at nahagip ko ang mga mata niyang mabibigat na nakatitig sa akin. Lumunok ako. "What's his problem?" bulong ko sa sarili ko bago tuluyang umalis.

AN: Hi guys! How's chapter two? Sorry at sabaw ang chapter na ito, wala kasi talaga akong maisip na ibang mas babagay na scene. I really hate those times kung saan nakakaranas ako ng "writers's block".

Promise. I'll make it up to you guys next Chap.

Happy Reading ❤️❤️