Powoli tracę sens życia,
spadam w dół... nie ma prawie już mnie,
Rodzina nie zauważyła tego, że zaczęło się od picia,
szczerze... olewają mnie
Nie zauważają, że brakuje mi ich miłości,
a ja spadam coraz bardziej w ciemność,
Zadałem się z ludźmi dającymi mi wiele przyjaźni,
Niestety, przy nich przyśpieszam mojej śmierci wozu prędkość,
Nadal mnie nie zauważają,
a ja jedynie chcę, żeby zobaczyli, że jestem
A oni nic, jakby oko tylko na to przymykają,
więc może nieważny jestem?
Kończy się moje życie,
mam nadzieję, że rodzice będą szczęśliwi w przyszłości,
Mamo, Tato pamiętajcie, że Was kochałem,
Niestety bez waszej wzajemności...
Umarł...
_____________________
(2013r.)
CZYTASZ
Flowers
PoetryWiersze, wierszyki, fraszki są jak kwiaty - różnorodne, piękne i kruche; każdy ma swoją historię, którą chce opowiedzieć...
