The Five Famous Boys And Me

Chapter 39

Laiza Pov

Kami lang pala ang bisita ni Daniel, bigla tuloy akong na curious kung sino yung kausap niya kanina kase andito naman si angelo at kris, biglang bumilis ang tibok ng puso ko 'No, Imposeble yun laiza' tsk. ano ba tong naiisip ko? wala na siya imposibleng siya yon, 'liz baka naman may ibang kaibigan si Daniel diba' napa pikit nalang ako at pinilit na alisin yun sa utak ko

"oh liz, inaantok kaba? kumain kapa! ssarap ng spaghetti HAHAHA!" napa mulat ako at nakita ko si angelo na may dalang pinggpan na puno ng spaghetti wag niyang sabihing ibibigay niya sakin yan? no! grabe sira diet ko niyan kayanga andito ako sa may labas ng bahay nina daniel para di makita mga pagkaen eh, sabi ko lalabas lang ako saglit kasi tumatawag si mama, tinatawag ako ng mga pgkain hahaha

"Uy ang dami naman niyan, diko kayang ubusin yan" sambit ko per napa tawa lang siya at umupo sa damuhan

"Sinong may sabing sayo to? sakin to uy!" tumabi ako sakanya at binatukan siya ng mahina, hanggang ngayon ang takaw padin niya tsk. pahiya ako ah

"Kaasar ah" sambit ko

"Ba't ayaw mo kasing pumasok sa loob at kumain ka" aniya tsaka sumubo ng spaghetti, argh nagugutom ako, ang totoo kase kaya ako lumabas na cu curious lang talaga ako kung sino yung kausap ni Daniel

"kamusta nakaya si josh no?" napa ubo siya, ayan ang takaw kase

"bat monaman natanong yan?" tumingin ako sa langit tsaka ngumiti kasabay nun ang pag patak ng luha sa aking mga mata

"wala lang miss na miss kona talaga siya, lagi ko paring pinag dadasal na sana bumalik siya, kahit alam kong imposibleng mangyare yun dahil wala na siya"

"Posible yun" napa tingin ako sakanya , ngumiti siya tsaka inabutan ako ng panyo, tinanggap ko ito, mag tatanong pasana ako pero bigla siyang tumayo at pumasok na sa loob, anong ibig niyang sabihing posible? eh patay na si josh tsk. katulad ko siguro siya na hindi parin makalimutan si josh

"Uy Liz!" napa tingin ako sa likuran ko at nakita ko si cheska uupo siya sa tabi ko

"sabi sakin ni angelo andito kadaw at umiiyak nanaman, kaya lumabas agad ako" napaka daldal ttalaga nung Angelo nayun

"Malulungkot si Josh niyan kase nakikita kaniyang umiiyak paden dahil saknya" sambit ni cheska na nka tingin sa langit, tumingin din ako sa langit

"bat kase ang bilis niayang kunin"

"ayun na kase yung oras niya, kahit naman wala siya andiyan parin siya liz, binabantayan ka niya kaya malulungkot yun kase nakkikita kananaman niyang umiiyak" mas lalo akong naiyak ang hirap naman kase niyang kalimutan

"Liz buhay pasiya" napa tigil ako at tumingin sa likuran

"anung ibig mong sabihin Daniel?"

"buhay pasiya"

TO BE CONTINUED....