Koşarken geçmişim peşimden, küçük bir çizik attım yolun yarısında kaderime.
Kaderim; attığım çizikle birlikte, mum olup erimeye başladı.
Ben ateştim sanki, kaderim de mum...
Bana dokununca yanan herkes gibi, kaderimde yandı. Ardında sadece erimiş mum parçaları bırakarak.
Bunu görünce sessizce " Acıdı." dedim.
'İnsanın kaderinin yarısı kendi elindedir.' derler, ben kaderimi tamamen yaktım.
~~~~
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GelişiGüzel
Poetry131217' başlangıç ⭐ bu kitap ben henüz 15 yaşımdayken yazıldı, sözler vs. ergence gelebilir, o zamanki duruma göre gayet normal. -random-
