Tesadüfen bile karşılaştığınızda, hissettiğiniz duygular neler?
İlk soru bu. Umarım soruları cevaplayan olur.
〰〰
"Bir delinin iç sesi gibiyiz."
~~
"Kimsenin görmediği X-ray ışınları gibiyiz. Evet, işe yarıyoruz. Lakin... Kimse görmüyor, kimse hissetmiyor."
~~
"Aşıktık. Her sözlerine, her hareketlerine, her bir hücrelerine. Hak etmedikleri kadar çok aşıktık. Hak etmedikleri kadar çok..."
~~
"Boğazımıza dizilen kelimelerle anlatmaya çalıştık, kalbimizin kırık parçalarını. Kırıklar yaktı, geçti, haberimiz olmadı. Tek düşündüğümüz, yarın nasıl bir maske takacağımızdı."
~~
Tumblr'a girdiğim bir postu yazacağım. Keyifli okumalar.
👇🏻
"Vicdanı körelmiş, duygudan yoksunlaşmış robotlarla yaşıyoruz. Her ne kadar yaşamak denilmese de... Hiçbir duygu dindirmiyor, alev alan nefret duygumuzu. Kimisi suskunluğunu gizliyor gevezelikleriyle, kimisi üzgün halini gizliyor kahkahalarıyla. Bunca maske varken etrafta, nasıl bulacağız kendi benliğimizi?"
~~
Önemli bir not; EMEK HIRSIZLIĞI YAPMAYIN!
Oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin lütfen.😊
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GelişiGüzel
Poetry131217' başlangıç ⭐ bu kitap ben henüz 15 yaşımdayken yazıldı, sözler vs. ergence gelebilir, o zamanki duruma göre gayet normal. -random-
