"İyi ve güzel kadınlar hep ağlar..."
~~
Sırtı oğlana dönüktü kızın, oğlanınki de kıza. Oğlan gidiyordu, kız bitiyordu.Kız; gözlerinde pişmanlığıyla "Unutmayacağım." dedi.
"Adın yazılmıştı kaderime, fakat imla hatalarıyla. Yanlışsam düzeltin, dediğim kimse dokunmadı yanlışıma. Ve ne acı! Tek yanlışım, yaşadıklarımızdı!"Oğlan; gitmenin verdiği yorgunluk ve biraz da duysusallıkla "Unutacağım." dedi.
"Varlığın, yokluğuma armağan olsun. Küçük bedenlere sıkışmış, katranlaşmış kalplere inat, temiz tut kalbini... Ve sakın arkamdan ağlama. Canın acır... Dayanamam..."Oğlan, bir an bile arkasına bakmadan giderken, kız "dayanamam, bu nasıl yalan?' diyemedi. 'Gitme!" diyemedi. Sadece oturduğu kaldırımda sabaha kadar sessizce sessizliği izledi.
'Eğer izlemeyi bilirseniz, bazen en güzel film olur sessizlik.'
Kız bu sözün anlamı o gün öğrenmişti.
***
Bu bölümü değerli bir okuyucum için yazdım. Onun yaşadığı bir olaydı. Anlatmamı istemişti. Neyse, desteğinizi esirgemeyin. Sonunda 1K'yım. Çok çok teşekkür ederim.☺️
Sevgiler, Night Bird.💕
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GelişiGüzel
Poesía131217' başlangıç ⭐ bu kitap ben henüz 15 yaşımdayken yazıldı, sözler vs. ergence gelebilir, o zamanki duruma göre gayet normal. -random-