What If?

Chapter Five

Pumunta na ako sa kotse na dala ni Sebastian. And wow lang ha, ang gara ng sasakyan niya tarayyyy~ Bubuksan ko na sana yung pinto pero nagpaka-'gentleman' siya at pinagbuksan ako nun. Since malapit na sa handle nung pinto yung kamay ko medyo nagkaroon ng contact yung kamay niya at kamay ko, kaya nilayo ko kaagad yung kamay ko sa kanya out of instinct. Nakapuwesto ako dun sa passenger seat kaya kung mapapansin niyo naman ay magkarabi kami netong buhay na aircon na to. Buong biyahe hindi ko siya pinapansin. Nakikinig lang ako dun sa music na nasa phone ko. Syempre naka-earphones ako noh. Habang ginagawa ko yun, nakatitig lang ako sa labas at hinihintay ko lang na makarating kami sa pupuntahan namin. After about 20 minutes na-bored na ko feeling ko 1 year na kong nasa loob nung kotse na to. Haisshhh saan ba kasi talaga ko dadalin netong mokong na to.

"Hoy san mo ba talaga kasi ako dadalin!?" Naiiritang tanong ko sakanya.

Sinagot niya ko ng hindi lumilingon kasi nga nagda-drive dibaa?

"Basta basta! Maghintay ka na lang diyan ng tahimik makakarating din tayo dun."

Para namang nakatulong yung sagot niya? Tch. Inirapan ko siya at bumalik na ulit sa pagtingin sa may window. Hindi ko namalayan na unti-unti na pala akong nakakatulog. Hinayaan ko na lang yung sarili kong makatulog, mas ok na yun kesa yung bored ako diba?
.
.
.
.
.
.
Nagising ako nung biglang may nagbukas ng pinto kung saan ako natutulog. Muntik na kong mahulog pero imbis na matigas na semento yung  sumalubong sakin, well matigas din pero di naman parang semento. Pagmulat ko nung mata ko, sinalubong ako ng matitigas na abs ni Sebastian. Omggggg! I wonder what's under this shirt. I thought us I voluntarily tugged his shirt slightly. But snapped out of it when he suddenly spoke.

"Mhmm?~ Feel na feel mo yang paghawak sa six-pack ko ah? And it seems like.... you wanna see?~"

My eyes went wide almost like the size of dinner plates. Tumayo ako agad tapos sinuntok ko siya sa sikmura, once again having contact with his abs. Iniwan ko na siya dun na ngayong ay nakaluhod na at namimilipit sa sakit. I chuckled a bit as I looked around me to check where we are. Well, hindi ko alam kung saan to. We were in some kind of carnival. I dont know this place, but i feel like I've been in here a long time ago. It's just that it seems like I can't remember anything about going here. Meh, anyways I feel a jolt of excitement go through my body. Woaahhhh! Kahit nasa ganitong age ako, damn I just cant give up my love for carnivals! Since I'm so damn excited, I can't wait for this weakling to recover from that punch I gave him. Tsk, may abs nga, weak naman. Eww. Dumitetso na ko papunta dun sa entrance. Nung papasok na ko sa gate, bigla akong pinigilan nung kuya guard sa gilid.

"Miss wait lang po! Nasan po yung entrance ticket niyo?"

Mej nag-panic ako nun. Di naman ako na-inform na kelangan pala ng entrance ticket dito. Hindi ko na alam gagawin ko, jusq di po ako marunong makipag-socialize sa iba! Tumira ako sa loob ng room ko for how many yearsss! Then as if the lord has answered my prayer, dumating si Sebastian to the rescue.

"Kuya eto po oh.." Sabi niya tas inabot niya na yung ticket naming dalawa kay kuya guard, na tinanggap naman niya agad at pinapasok na kami.

"Tsk tsk tsk. Yaaann next time kasi wag masyadong excited." Sabi niya with that signature smirk he always had.

Akmang susuntukin ko na naman siya pero napigilan ko yung sarili ko nung naisip kong maraming tao sa paligid namin. Ayokong mag-attract ng attention. Huminga na lang ako ng malalim at pinikit saglit yung mata ko habang nagi-inhale exhale ako. Pagdilat ko, muntik na kong mapasigaw sa katatawa. BWAHAHAHAHA PAGMULAT KO NG MATA KO, NAKITA KO SI SEBASTIAN NA NAKATAGO SA LIKOD NG MGA BRASO NIYA HABANG NAKAPIKIT. Napaka-weakling talaga neto! Wahahahaha!! Para naman siyang hindi lalaki eh! Hahahahhah!! I tried hard to stop myself from laughing which i succeeded to. I composed myself and tapped his shoulder.