Jestem jak postać z gry
Staram się przeżyć w trudnym świecie
Uważam na przeszkody
Jestem ostrożna
A jak się rozpędzam
Natychmiast upadam i płacę za błąd
Moja gra toczy się w bajkolandii,
Ale demony przejęły jej teren.
Spotykam je dosłownie wszędzie!
W szkole,
Na placu zabaw,
Obok domu.
Nigdzie nie czuję się bezpieczna.
Jestem zawiedziona ludźmi,
Zawiedziona sobą,
Zawiedziona światem.
Życie jest piękne, jeśli umiemy żyć,
Ale kiedyś zaczyna być uciążliwe.
W pewnym momencie bajkolandia...
Zmienia się w koszmar...
Jest nie do zniesienia.
A po chwili po prostu umierasz...
CZYTASZ
Piórem pisane
PoetryZastanawiałeś się kiedyś nad sensem rzeczy ważnych i ważniejszych? Jeśli nie, teraz masz okazję.
