Słowa „klucze" zawarte w wierszu:
1. Róża ~
2. Pomarańcza ~
3. Stół ~
4. Ołówek ~
5. Zebra ~
6. Lampa ~
7. Kaloryfer ~
8. Piłka~
9. Syrop ~
10. Okno ~
11. Drzewo~
12. Skakanka ~
13. Butelka ~
14. Świeczka~
15. Pomidor~
16. Sufit ~
17. Termos~
18. Wiadro ~
19. Chusteczka~
20. Podkowa ~Milli państwo, drogie panie,
Dziś opowiem o kasztanie.
Co chorobę chciał zwyciężyć,
I się przy tym nie przemęczyć.Syropem leczył się przez godzinę,
Zastał fazę, z zebrą poszedł w ślinę.
Z butelki pił sok z pomarańczy.
Potem z wiadra, tamten nie wystarczył.Ołówkiem na kartce rysował świat,
Skakanka, piłka, drzewo i staw.
A w nim topiący się dzieci rój.
Zamknął to wszystko w szklany słój.Przy kaloryferze spędzał całe dnie,
Przez okno pod nim patrzył bezradnie.
Widok w końcu mu się znudził,
A biały sufit do myślenia go zmusił.Ze stołu wziął termos i chusteczkę,
Ubrał się w cieplejszą bluzeczkę.
Owinął kołdrą jak na chorego przystało,
Lecz mimo herbaty dalej było mu mało,Pokroił pomidora zapalił małą świeczkę
Zabrał do łóżka całą swoją biblioteczkę.
Na biurku postawił wazon z różą,
A do ściany przybił podkowę dużą.Wiecie co jest tej historii puentą?
Chłopak by wyzdrowieć przeszedł ścieżkę krętą.
Jednak plan jego zawiódł, źle się to skończyło.
W bohaterze okropne choróbsko się kryło.Więc nie naśladujcie kolegi co miał własny sposób.
Idziecie się przebadać, bo narobicie sobie niezłego bigosu.
CZYTASZ
Piórem pisane
PoesíaZastanawiałeś się kiedyś nad sensem rzeczy ważnych i ważniejszych? Jeśli nie, teraz masz okazję.