Not This war.(NL)

3 The one with Nixon.

Ik word wakker door een hard geluid dat mijn trommelvliezen in boort. Ik schrik op en kijk om me heen. "Goedemorgen." Zegt Malarkey. Geen idee of het naar mij gericht is dus ik lach maar gewoon naar hem. Ik stap uit mijn bed en pak mijn tas met sport kleding. Ik sta op en trek mijn korte sport broekje aan. Hopend dat niemand het ziet. Als ik hem aan heb loop ik naar een klein rekje waar ik gister mijn shirt aan heb gehangen. Als ik terug naar het bed loop kijk ik mijn ogen uit naar alle jongen die allemaal tegelijk hun shirt verwisselen. Ik lach een beetje en trek mijn shirt aan en laarzen aan.

De deur ging open. Captain Nixon (de jongen man waar ik tegen aan knalde.) staat in de opening. "Komen jullie ook nog naar het veld?" Vraagt hij half krijsend. "We komen er aan sir." Antwoord Powers. "Schiet dan maar gauw op. Stelletje meiden." Zegt hij en geeft me een gemene knip oog. Ik kijk hem aan maar kan eigelijk niet echt iets verzinnen om te doen. Aan gezien ik misschien wel een beetje een Crush op begin te krijgen. He dont mind me. Maar over echte crushes gesproken. Daar komt spiers aangelopen ik ken hem al zo'n beetje heel mijn leven. En ik vind hem zo'n beetje al heel mijn leven leuk. Hij weet alleen niet dat ik bij easy zit dus dit word een leuke verrassing voor hem.

Als we allemaal buiten staan horen we dat we een parcour moeten gaan lopen. Hij ziet er nog best Okee uit. De reden van dit parcour is een afval race. Het is een wedstrijd, degene die snel genoeg het hele parcour af hebben mogen met winters mee de rest blijft hier en gaat iets anders doen. Geen idee wat. Ze vroegen ons om voor de lijn te staan en te wachten op het start signaal. Ik hoor een harde knal en iedereen begind te rennen. Ik probeer een beetje mijn best te doen voor Captain Nixon. Want ja hij is echt heel knap.

Na heel lang rennen, door modder kruipen, over hoge muren klimmen etc. Heb ik het eindelijk als een van de eerste gehaald. Ik loop naar een kraantje verder op om wat te drinken.
Als ik hem open wil draaien hoor ik iemand mijn naam roepen. "GWEENN!". Ik schrik en draai me om. Als ik goed kan zien wie of wat mijn naam riep. Zie ik dat Speirs mijn kant op rent. "RONALD!" Roep ik maar blij terug. Want dat is zijn voornaam. Hij omhelst me en vraagt waarom ik hier was. En waarom ik niet had verteld dat ik ook het leger in ging. Ik legde het hem uit en liep weer terug naar het veld. Als ik er eenmaal ben zie ik dat iedereen uit mijn barak al klaar is. Ik ga er bij staan en voeg me in het gesprek.
Ik ben aandachtig aan het luisteren naar wat Webster aan het vertellen is.
Tot ik plotseling twee armen om mijn middel heen voelde. Ik verstijf mijn lichaam. "Rustig maar ik ben het." Fluisterd Liebgott in mijn oor. Ik krijg kippenvel en kijk hem aan. Hij lach heel schattig naar me en bloost een beetje. Als ik mijn hoofd weer terug draai zie ik dat zo'n beetje heel easy company naar ons staat te kijken. Ik zucht en laat de reacties zoals: "Oeh wanneer is de bruiloft." / "Ik dacht dat je op mannelijk viel." / "Seks liever buiten onze barak.". "Malarkey toe is we hebben niks." Zeg ik. "Nog niet zegt hij met een knipoog. Ik rol met mijn ogen en loop richting de eetzaal aangezien we daar toch heen moesten. Ik ga op een bank zitten en wacht totdat de rest komt.

"Dat was een grapje he." Hoor ik Malarkey zeggen terwijl hij naast me gaat zitten. "Weet ik malak weet ik." Zeg ik en geef hem een kus op zijn wang. Ook zijn wangen worden roder dan dat ze eigelijk zijn. We krijgen allemaal een bordje met vies voer. Het zag er zo ranizig uit dat je het gewoon geen eten meer kan noemen.
Terwijl ik aan het eten ben zie ik Captian Nixon naar me kijken. Gewoon hardstikke opvallend. Als ik hem aan kijk kijkt hij ook niet eens weg. Het is vet ongemakkelijk dus ik schuif mooi een plaats op. Maar als ik weer naar hem kijk heeft hij precies het zelfde gedaan en kijkt me nog steeds aan. Ik trek mijn wenkbrauw op. "Ik ben even iets halen." Zeg ik tegen de jongens en sta op. Ik loop naar buiten op weg naar mijn barak. Ik hoor achter mij de deur van de zaal open en dicht gaan. "Liebgott. Kan je me ook een keer alleen laten?" Zeg ik en draai me om. Als ik goed kijk zie ik dat het liebgott helemaal niet is. *Omg Nixon is me gewoon achtervolgd wat een creep.* .
"Wat doe je hier?" Vraag ik aan hem. "Wat doe jij hier?" Zegt hij zodat hij er omheen kan draaien. "Nou eigenlijk om eerlijk te zijn. Ik ging weg uit de zaal omdat je me ongemakkelijk maakte. Nu jij?" Antwoord ik. "Ik kwam gewoon een frisse neus halen. En misschien kijken of er mooie meisjes rond lopen." Zegt hij met een grijns. Ik rol met mijn ogen en kijk om me heen. "Nou geen mooie meisjes hier. Ga maar terug naar binnen doei." Zeg ik. Hij begint te lachen en komt dichter bij. "Wat doe je?" Zeg ik zacht. "Sshh." Sist hij en legt zijn vinger op mijn lippen. En al gauw is zijn vinger vervangen door zijn lippen.

Okee tijd voor mij om ff iets te zeggen / vragen. Wie van jullie heeft band of brothers gezien? Zoja wie ging er ook helemaal stuk toen Jimmy Fallon opeens aan kwam rijden HAHAH.
Laat T ff weten in de comments vind ik leuk om te weten xo
Iris ❤️