Not This war.(NL)

5. Een bladzijde uit gwen's dagboek.

We hebben nog 6 dagen voor we vertrekken met de vliegtuigen. We zijn al twee jaar lang alleen maar aan het oefenen, oefenen en oefenen. Maar aankomende donderdag is het zover. Iedereen is zenuwachtig en/of bang. Behalve Speirs. Ik weet niet wat er met hem is maar de laatste tijd gedraagt hij zich anders. Hij luistert niet meer naar wat winters ons opdraagt. En heel soms loopt hij het kamp uit en blijft hij hele dagen weg. Ik ken hem al heel mijn leven en zo heb ik hem nog nooit gezien.

Zelf ben ik doodsbang om te springen. Om het beter te zeggen ben ik doodsbang voor deze hele klote oorlog. Alles gaat fout. Ook ben ik bang dat niet iedereen het haalt tot het volgende kamp. Oh en ik al deze tijd nog nooit vertelt over 'Captain Sobel'. Wat is dat een ongelofelijke zak zeg. Hij wil niks te maken hebben met meisjes. En in zijn team mogen ze dan ook echt niet komen. Maar jammer voor hem is dat wel gebeurd. Gelukkig is hij nu al lang weg en heeft winters de leiding.

En na al deze ellende heb ik ook nog iets leuks te vertellen. Liebgott en ik zijn officieel een stelletje. Ook ben ik nu onderhand best friends met Bill, Joe en Luz. Ik heb geen idee hoe het kwam maar ze zijn geweldig. Ik lach me helemaal kapot met hun. Ze hebben een bijnaam voor me bedacht namenlijk : 'Angel' nu noemt iedereen me zo maar ik vind het wel leuk.
Maar goed. Terwijl ik dit schrijf zijn alle mannen naar de bar om een biertje te drinken, te roken of te darten ofzo. Ik bleef in de barak zitten aangezien ik me niet lekker voelde.

Ik mis mijn ouders verschrikkelijk erg. Ik heb ze nu al 2 jaar niet meer gezien. Ik kan m'n moeders nog horen zeggen met een trilling in haar stem. "Je komt wel terug toch." waarop ik antwoordde "Natuurlijk mam."
Ook mis ik m'n kleine broertjes. Ze waren dan wel kleine snotblagen maar nog.
Ik kan niet wachten tot ik ze allemaal weer zie en vast kan houden.
Het grappigste wat er in de afgelopen weken gebeurt is, is dat ik er achter ben gekomen dat Malarkey een huge crush op me heeft. Luz, Joe en Bill maken er steeds grapjes over maar soms zeg ik dat ze moeten stoppen. Niet dat ze het doen maar alsnog.
Er is wel een paar keer erge ruzie geweest tussen Webster een een andere jongen die ik niet goed kende. Met gevolg dat iedereen er om heen ging staan schreeuwend en joelend. Wat echt nergens op sloeg. Maar dat gebeurt nu niet meer omdat die andere gast weg is gestuurd.

Zelf probeer ik zo cool mogelijk te blijven over dit allemaal maar dat lukt niet altijd. En dan eindig ik altijd huilend in Joseph's armen. Of die van Malarkey. Aangezien ik hem wel echt heel goed kan vertrouwen.
Maar ja we zullen zien.