Ik word wakker door het geluid van geweren die geladen worden. Ik open mijn ogen en zei malarkey een oaar meter verder mij aankijken. Ik zie een klein lachje op zijn gezicht verschijnen als hij ziet dat ik hem nu ook aan kijk. Ik ga recht op zitten en kijk opzij. "Hey Penkala." Zeg ik en lach naar Alex. "Hey angel how you doin." Zegt hij met een knipoog.
Vandaag was her de bedoeling om alle machine geweren klaar te maken. Luz en ik zijn er op uit gestuurt door winters. We moesten eten gaan zoeken. Dus we hebben de moter gepakt en zij onderweg gegaan naar het dichtbij zijnde dorp(jes). Het is voor het eerst in een paar weken dat ik zulke leuke gesprekken had met Luz. We hebben voor het eerst gepraat over wat we deden voor dat we in het leger gingen. We hebben geroddelt over soldaten in onze compangie die we niet mogen of raar vinden. Al met al het was echt gezellig. Eenmaal bij het eerste dorpje aangekomen vroegen we bij alle huizen of ze wat eten wouden 'doneren' aan het amerikaanse leger. Na ongeveer 2,5 uur rondvragen konden we wel weer voor een klein weekje vooruit. We besloten om weer terug te gaan.
We parkeerde de moter en pakte er wat spullen uit. We liepen naar een soort van 'aanrecht'. Geen idee wat t eigelijk was. Een tafel random in het pad. Terwijl we terug liepen om de rest te pakken zaten ik en Luz een beetje met elkaar te kloten. Wat leidde tot grote irritatie bij een paar jongens (Muck, Penkala, Hoob en ofcourse Malark.). Nadat alles op de tafel ligt. Loop ik naar de guys toe. "Bonjour my friend." Zeg ik en ga naast muck zitten. Hij kijkt naar me en pakt zijn pakje Lucky Strikes uit zijn zak. Hij kreeg pakt er een en steekt er een op. Ik schuif wat op en trek hem uit zijn mond. "Wtf denk jij?!" Roept hij en wilt hem terug pakken. Ik duik snel naar Malarky toe en schuil achter hem. "Hey babe." Zegt hij en draait zijn hoofd om naar mij. Ik geef hem een kus en neem dan een trek van mn peuk.
Terwijl we in gesprek zijn over alles en nog wat sprint Lipton naar een foxhole. 2 seconde later horen we iemand roepen : "INCOMMING!!".
Dat betekent dat we gebombardeerd worden. Iedereen duikt onder takken en in hun foxholes. Ik kijk bang naar Malarkey die seint dat het goed komt. Na een paar minuten is het stil. Op de mannen die roepen om een medic. Ik kruip door de puin uit mn foxhole en kijk om me heen. Ik zucht deep en beging wag rond te slenteren. Ik hoor iemand roepen om een medic en al gauw worden het twee stemmen. Ik besluit die kant op te lopen en tref daar twee jongens op de grond. Als ik beter kijk zie ik dat ze allebei hun rechter been missen. En als ik nog beter kijk zie ik dat het Bill en Joe Toye zijn. "OMG!" Schreeuw ik uit. Ze schrikken er allebei van en kijken me met een pijnlijk gezicht aan. "MEDIC!!!! MEDIC!" Roep ik. Na een seconde of 20 komt Doc onze kant op rennen. Asp hij Joe Toye en Bill ziet worden zijn ogen groot en roept gelijk voor backup. Ze beginnen met Joe en vragen mij of ik Bills wond dicht wil houden. Ik duw een doek op zijn been. "Shitt." Vloekt Bill en slaat een hand voor zijn gezicht. "Im sorry Bill. Maar ik moet dit even doen." Zeg ik met een trilling in mijn stem. Er komen een paar mannen aan met een brancar. Ze pakken samen Bill op en lopen weg. "Wacht heel even." Roep ik en ren naar ze toe. Ik pak Bill hand vast en kijk hem aan. "Je komt terug." Zeg ik. "Natuurlijk Angel. Ik laat je hier niet achter met die sukkels." Zegt hij en knipoogt. Ik geef een kus op zijn hand en loop dan naar Joe. "Tja nogmaals he bent echt een magneet Joe." Zeg ik met tranen in mn ogen. "Je hoeft niet te huilen schat." Zegt hij. ZIk omhels hem en tegen die tijd komen de mannen weer terug om Joe op te halen.Ik loop terug naar malarkey, Muck en Penkala. "Hey bestfriend, whats with the blood?" Vraagt Muck. Ik leg ze het hele verhaal uit. Na een paar minuten loop ik weer weg. Malarkey achtervolgt me maar al snel hoorde we weer knallen. "INCOMMING!" Hoorde we iemand weer roepen. Alsof we dat nog niet wisten. Ik duik zo snel mogelijk naar de eerste foxhole die ik zie. Well shit het is die van Liebgott. Ik kijk hem bang aan. En probeer hem verder te negeren. Maar uit verbazing pakt hij mijn hand en knijpt er in. "Het komt goed." Hoor ik hem zeggen all thought ik had niet goed kon verstaan. Een kleine glimlach vormt zich op mijn gezicht. Deze keer duurde het langer dan n half uur geleden. Maar het was eindelijk weer gestopt. Ik ga de/het foxhole uit en zoek natuurlijk voor malark. Deze keer is er echt veel schade. Maar ja wat verwacht je bij een bombaardement.
Na een paar minuten zoeken heb ik Don nogsteeds niet gevonden. Wel zie ik Luz. "Luz heb jij Malark ergens gezien." Vraag ik aan hem. Met een getraumatiseerd gezicht kijkt hij me aan. "Luz wat is er?" "Uhm Angel ik moet je wat vertellen." Zegt hij ik kijk hem vragend aan. "Misschien moet je hier even voor zitten." "Wat is er?" Zeg ik bangig. "Er is een bom op jullie foxhole gekomen." Begint hij. "Muck en Penkala zaten daar in." "Waar zijn ze? Zijn ze gewond?" Onderbreek ik hem. Hij schud zijn hoofd. "Ze zijn dood Gwen." Zegt hij. Ik staat levenloos naar de verte. "Gaat het?" Vraagt hij. "Ja prima." Antwoord ik en loop weg.
Op mijn weg naar weet ik veel wat ram ik hiet en daar tegen wat takken/bossjes. Al schreeuwend en scheldend loop ik naar de plek waar ik als een van de laatste keren met Muck en Penkala samen gepraat heb. Ik zak op de grond en begin te huilen. Na een tijdje hoor ik dat er iemand voor me staat. Ik kijk op en veeg de al eigenlijk opgedroogde tranen van mij wangen. "Sir." Begroet ik Nixon. "Gaat alles goed?" Vraagt hij op een bezorgde toon. Ik haal mijn schouders op en ktuip omhoog. "T gaat wel denk ik. Maar ik moet eerst Malarkey zoeken." Zeg ik. Hij knikt en wijst naar een groepje jongens. "Thanks sir." Zeg ik en saluteer hem. Ik loop naar ze toe en zie dat Malarkey er inderdaad bij zit. Hij kijkt op en wanneer hij mij ziet rent hij gelijk naar me toe. We vallen in elkaars armen en beginnen weer te huilen. A door Muck en Alex en B omdat we allebei nog leven.Een paar dagen later hangt er een erg deperesive sfeer over ons allemaal. We zijn onze spullen aan het pakken om hier zo snel mogelijk weg te gaan. Door naar weet ik veel waar maar het boeide mij ook niet heel veel meer. Ik ben helemaal klaar met deze kut oorlog. En ik ben niet de enige.
Ik heb veel te zeggen maar het enige wat er uit komt is.
Dankje Muck, Dankje Penkala voor alles wat jullie voor de wereld hebben gedaan. Het had zo niet mogen zijn...
Iris ❤️En nog ff een ding SHANE FK TAYLOR (aka Eugene Roe) heeft me terug gevolgt op insta. En ik had hem gedmt reageerd hij en HIJ LIKED MN FK FOTOS. Kan ik ff huilen 😍😍😭😭 lol dat was t byee!!
JE LEEST
Not This war.(NL)
FanficIn de easy company zijn meisjes niet echt welkom. Maar toch weet Gwen Andersson (19) een plekje in het team te winnen. The band of brothers is nu helemaal compleet met hun kleine zusje er bij. Maar blijft dat ook zo? En natuurlijk wat is een verhaa...