11 Ways Para Mapansin Ni Crush

CHAPTER 40 STAY

Cielix P.O.V.

mr. Park mahigpit pong ibinilin sa akin ni ms. Margarita na huwag na huwag mag papa-pasok saka ilang beses ko po bang u-ulitin na kahit pumasok ka dyan ay wala kang makikitang ni anino ni ms.Yumiko.

Please kuya. Papasukin nyo na po ako nararamdaman kong andyaan si tumiko sa loob. it is the first time that i'am begging.

Ijo huwag kang nang makulit at wala talaga riyan sila ma'am yumiko umalis sila nung nakaraang linggo pa at siguro bumalik ka nalang sa susunod pang linggo dahil mukang mag tatagal yun sila sa pinuntahan nila.

Kuya please. Napa iling iling nalang ang guard nang villa ng stitch ko. saka pumasok sa loob nang guard house. Hindi ko rin masisisi ang guardya nila kung magalit man ito sa akin. isang linggo na nga  ang nag daan pero paulit ulit lang ang ginagawa ko araw araw. Gustuhin ko mang mag mukmok sa loob nang bahay ay hindi ko magawa kasi paulit-ulit bumabalik sa isipan ko yung mga pa-alalang sinabi nya. Kaya sa umaga papasok ako sa school at pag katapos nun diretso uli ako sa villa nila nag babaka sakaling bumalik na sya. Sa sobrang pag kahulog ko kay yumiko ay kahit tumirik ang araw, lumubog ang araw,sumapit ang araw, mainit man o umuulan ay nandito ako palagi sa harapan nang villa nila tulad nang sinabi ko kanina umaasa ako. Umaasa akong babalik sya at ramdam kong babalik sya.

Pumasok na muli ako sa sasakyan kong naka parada sa gilid. Pinasadahan ko nang tingin ang aking sarili at tama nga ang sabi ni mom ang laki na nang pinayat ko. Bukod kasi sa puyat ay wala akong gan kumain.

Humarap ako sa backseat at iniabot ko ang pagkaing pina-take out ko kanina sa isa sa mga fastfood chain. Pero agad kong nama taan ang kahong nag lalaman nang kanyang huling kagustuhan. Na kahit kailan man ay hindi ko kayang gawin. Hindi ko kayang mag mahal nang iba yumiko. Kasama nang sulat sa loob nang kahon ay naroroon rin ang infinity bracelet na nakuha namin dati nung una kaming nag date. If i could turn back the time hindi ko na sana sya sinorpresa pa at baka sakaling hindi sya umalis.

Taranta kong hinanap ang phone ko nang marinig kong mag ring ito. Umaasa akong sana si yumiko to. Ang kaso hindi.

Mom calling.

Cielix, umuwi ka muna please.

Mom you know i can't

Babby please. Mag papadala nalang ako nang tao dyan na mag babantay kung darating ba si yumiko you need to take a rest.

Mom okay lang po ako. Don't worry about me i can take care of my self. I love you mom. Saka ko ibinaba ang telepono. Sana dumating na sya.

Ewan ko sa sarili ko at hindi ko magawang magalit kay yumiko kahit iniwan nya ako. Siguro dala narin ito nang pag mamahal ko sa kanya. At hindi ako papayag na basta basta syang a-alis sa buhay ko sa kabila nang walang paalam nyang pag pasok sa puso ko. I will never give up. Mag hihintay ako.

ALAS otso na ng gabi pero nana-natili ako rito sa taaat nang villa nila. Sa lumipas na oras andaming what if na pumasok sa isip ko. What if kung umamin ako nang maaga, mag kasama pa kaya kami hanggang ngayon. What if binigyan pansin ko agad sya hahantong ba kami sa ganto. Pero sa dami nang what if sa isip ko ay hindi parin nito mapapantay ang bilang ng bakit? Sa buhay ko. Bakit? nya ginagawa ito, bakit? Nya ako iniwan kung mahal nya ako.

Pinahiran ko ang mu-munting luha na pumapatak sa aking mga mata gamit ang oanyo nyang may print nang stitch. I really miss my stitch. I really miss you yumiko please comeback.

Agad kong inayos ang sarili ko nang makita ko ang dapawa kong kambal na nasa labas,nang sasakyan ko.

Why? Ani ko saka lumabas nang sasakyan.