11 Ways Para Mapansin Ni Crush

CHAPTER 47 F.W.(II) do forever exist?

CIELIX P.O.V.

Asan na ba kayo? Kinakabahan nako dito!

Wait lang kambal dami pang nag papa-picture sakin dit-

Then leave them.

Chilaxx kalang kambal masyado kang tensyonado eh sa susunod wag ka nang iinom ng kape ka-

masyado kang maraming sinasabi blix shion get you're f*cking ass right now and bring it  here. 

Saka ko in-edd ang call. Ito na ang oras kung saan ipapa-alam ko sa lahat na mahal ko si yumiko. Mula sa pwesto ko tanaw na tanaw ko syang nag lalakad habang naka-kapit kay azia. Napaka cute nya. Sh*t so gay.

Oh kambal ano simulan na ba? Biglang sulpot ni blix sa tabi ko na lalong naging dahilan para mas lalo kaming palibutan ng mga babae na siguro ay tama nga para maitago muna ako kay yumiko. pansin ko kasing palapit na sila ng papa-lapit sa pwesto namin. Sa marriage Booth

Tama ba to? Kinakabahang tanong ko at ang walangya kong kambal tinawanan lang ako. Natigil lang sya ng sinamaan ko sya ng tingin at saktong dumating narin sila black, lux, kisha, kid, rix. Actually ngayon lang namin umaga ipina-alam sa kanila ang plano namin ni blix. Ang pakasalan si yumiko.

Ready naba ang lahat? Tanong ni blix. Nag si tanguan naman sila, rinig ko pa ang bulong bulungan ng mga naka palibot sa amin. Sino daw ba pakakasalan ko yan ang pag kaka-intindi ko sa mga sinasabi nila.

Si black ay isinuot ang puting tela na para bang isang pari. You read it right? si black ang father.

Pst. Tawag ni lux sa grupo ng dalawang babae at dalawang lalake. Nakikita nyo yun? Kausap nya pa sa mga ito saka itinuro ang kinalalagyan nila yumiko at azia.  Sya si yumiko champaigne benz papuntahin nyo sya rito dahil sya ang bride at wag na wag nyong pakakawalan at wag kayong mag alala may ibibigay kami mamaya sa inyo. kinikilig naman yung dalawang babaeng nag hatakan na para sundin si yumiko. Ang stitch ko.

Ng makita kong natangay na nila si yumiko at sinuotan ng belo ay agad akong naka ramdam ng kaba

Chill ka lang kambal. Sabi ni blix na nasa gilid ko. Napa singhap nalang ako saka sumulyap sa suot kong suit hindi man ito legal o tunay na kasal gusto ko maging memorable to at sa lahat ng booth itong marriage booth ang inasikaso ko walang ibang pwedeng gumamit nito.

Si kid ang tatayong ama ni yumiko sa kasalang ito kaya nasa dulo sya ng medyo mahabang red carpet na may petal, sa gilid nito ay may mga upuan na bilang lamang at naka palibot sa lugar na ito ang halos lahat ng estodyanteng nandirito sa foundation week.

Sa oras na'to wala na akong pake sa naka paligid sakin ang tanging ini-isip ko lang ay sana pag ka tapos nito ay ayos na ang lahat.

Iba ang kabang nararamdaman ko ng masilayan ko na sya sa dulo ng red carpet, naka-kapit na sya kay kid ng mag tama ang aming mga mata. Tama bang nakita ko syang ngumiti? Hindi ba ako nama-malikmata ng maka kita ako ng saya sa kanyang mga mata? Nasiyahan ba sya sa ginawa kong ito? Kung oo bakit parang may takot at kaba akong nararamdaman. Normal paba to o may hindi na naman ako inaasahang mang yayari?

Maraming bulong-bulungan ng mag simula ng tumugtog ang isang awit na pang kasal, naririnig ko sila pero hindi ko sila binobigyang atensyon dahil ang mga mata ko ay nakapako narin sa mga magagandang mata ng stitch ko.

Para bang ang bagal ng lahat yung tipong para ng taon ang ina-antay ko.

Agad akong pinangunahan ng kaba ng lumapit sya sa akin at kahit pa naka belo sya ay kita kong napaka kungkot ng kanyang mga mata. ang kaninang syang nakikita ko sa mga mata nya ay napalitan ng lungkot. O baka masyado lang akong O.A.