İnsan bazen ağlamak ister. Ağlayıp, içini dökmek ister. Yapamaz. Bir damla bile düşmez gözlerinden. Bırakmak ister kendini. Onu da yapamaz. Boş vermek ister. Hiçbirini yapamaz. Canını yakandan hesap dahi soramaz. İnsanın içi boşalır. Boşalır da acı doldurur o boşluğu. İnsan umutla yaşamak ister. Ama hayatının her anında acı vardır. Bütün benliği acıyla harmanlanır insanın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yorgun İnsanlar
Non-FictionBazen sadece yorgun oluyor insan: Ne küs, Ne yalnız, Ne de aşık.
