Doğal güzelliklerine aşık olduğum Norveç'teyiz. Trolltunga'ya çıkmışız. Gece tüm çıplaklığıyla bize göz kırpıyor. Soğuk bütün sinirlerimizi uyarıyor. Arkadan sarılmışsın bana. Gözlerimi kapatıyorum ve anın tadını çıkarıyorum. Bana beni sevdiğini söylüyorsun. O anda geçmişe bir damla göz yaşı armağan ediyorum. Derin bir nefes alıp yüzüne bakıyorum. Sımsıkı sarılıyorum sonra, yalnızlığımızın kemiklerini kırarcasına.
Sonra uyanıyorum. Bir tebessüm yolluyorum boş, gri özelliksiz duvara. Dudaklarımı birbirine bastırıyorum göz yaşlarımı tutmak için bir savaş veriyorum. Sonra bir hıçkırık düşüyor sessiz çığlıklara. Ve o hıçkırıkların sesi bastırıyor tüm o sessiz çığlıkları.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yorgun İnsanlar
No FicciónBazen sadece yorgun oluyor insan: Ne küs, Ne yalnız, Ne de aşık.
