Ο Stefan είναι ο νεότερος άρχοντας του οίκου των Separd. H Lusia είναι μία από τους τελευταίους απογόνους του οίκου των Gilmor.Δύο οίκοι εχθρικοί λόγω εδαφικών διεκδικήσεων. Μπορούν δύο ορκισμένοι εχθροί να γίνουν φλογεροί εραστές;
Το εξώφυλλο είναι...
Οταν έμαθα από κουτσομπολιά που έλεγαν οι κυρίες του καστρου,οτι θα γίνει ένας μεγάλος χορός μεταμφιεσμένων στο κάστρο των Gilmor το βράδυ αποφάσισα να πάω. Ηξερα οτι ηταν πολύ επικίνδυνο, αλλά έπρεπε να την ξαναδώ και να μιλήσουμε. Δεν άντεχα το κενό που είχα μες στην καρδιά μου απ' την απουσία της.
Μπήκα στην αίθουσα του χορού περπατώντας αργά, ενώ τα μάτια μου έψαχναν την μορφή της.Την είδα να κάθεται μόνη της με θλιμμένο βλέμμα. Την πλησίασα και χορεψαμε.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ενοιωθα τόσο υπέροχα που την είχα δίπλα μου.Ημουν θαμπωμένος απ' την ομορφιά της! Οταν τελείωσε ο χορός της έπιασα το χέρι της,αναγκάζοντας την να με ακολουθήσει. Είχε έρθει η ώρα να μιλήσουμε! Η κίνηση μου την αιφνιδίασε,αλλά η γνώριμη φωνή μου την ηρέμησε. Με κοίταξε με ένταση στα μάτια και με οδήγησε στο δωμάτιο της. "Τι κάνεις εδώ;" με ρώτησε θυμωμένη. "Επρεπε να σε δω και να μιλήσουμε" της είπα σε έντονο ύφος. "Δεν έχουμε τίποτα να πούμε, αφέντη Stefan"μου είπε με τον ίδιο τόνο. " Κι όμως,εγώ νομίζω πως έχουμε, λαίδη Lusia "της απάντησα εμφανώς πειραγμενος. " Τι θέλεις να μου πεις;"με ρώτησε πιο ήρεμη. "Ακου Lusia,από χτες που σε γνώρισα,δεν μπορώ να σε βγάλω απ' το μυαλό μου.Οταν κατάλαβα ποιά είσαι αντί να θυμωσω μαζί σου ένοιωθα μόνο πικρία. Δεν με νοιάζει ποιανού κόρη είσαι, εγώ σε θέλω κοντά μου"της είπα με σθένος. " Αυτό που μου ζητάς,δεν μπορεί να γίνει. Υπάρχουν χίλιοι λόγοι που εμείς δεν μπορούμε να είμαστε μαζί "μου είπε με πονεμένη φωνή. Τα λόγια της με πλήγωσαν. Αλλά ήμουν αποφασισμένος να μην τα παρατησω τόσο εύκολα. " Ορκίσου σου,ότι δεν νοιώθεις τίποτα για μένα και θα φύγω αυτή την στιγμή και δεν πρόκειται να με ξαναδείς"της είπα θλιμμένα. Αυτή με κοιτούσε δίχως να βγάζει λέξη απ' το στόμα της.Ωσπου είδα ένα δάκρυ να φεύγει απ' τα μάτια της.Εσκυψε το κεφαλι προσπαθώντας να κρύψει την συγκίνηση της. "Δεν μπορώ να σου ορκιστώ κάτι τέτοιο,γιατί θα ήταν ψέμματα. Με έκανες να νοιώσω συναισθήματα που δεν έχω νοιώσει για κανέναν άλλον" μου είπε αργά, υπολογίζοντας την κάθε λέξη που έβγαινε από το στόμα της. "Σ' αγαπώ Lusia,και απ' οτι μου είπες μόλις, μ' αγαπάς κι εσύ!" της είπα πλησιάζοντας το στόμα μου κοντά στο δικό της. Τα χείλη μας ενώθηκαν απαλά σε ενα γλυκό φιλί.
