Genoeg! {On Hold}

H6- Ben je homo ofzo?

Ik heb de hele nacht niet geslapen. De jongen blijft maar in mijn hoofd rondspoken. Ik ben opgelucht als eindelijk, na het lange stilliggen, de wekker gaat. Gesloopd sta ik op en slenter ik naar mijn kledingkast. Ik haal er een joggingbroek uit (mijn benen zijn nog steeds niet helemaal genezen) en een random sweater. Ik trek ze aan en doe sokken om mijn voeten. Ik stap in mijn gympen, doe mijn haren in een staart (ik ben te lui om ze te kammen) en loop naar de keuken. Ik eet snel mijn ontbijt en poets mijn tanden. Een half uur later zit ik in de les van, (je raadt het al) mevrouw Lukhoudt. Het is zo saai, haar stem gaat zo langzaam, en ik ben zo moe dat ik langzaam mijn ogen sluit. Het is ook allemaal zo vermoeiend. Het is hier warm, je wordt er gewoon doezelig van. Ik heb een mooie droom. Ik loop door een weide met zingende madeliefjes. Ik huppel en je hoort zo'n "Aaaaah!" oprazang van de madeliefjes en ik merk dat ik een bikini aanheb. Ik zie een prachtig zwembad met van die rozenblaadjes en met een steeds harder wordende "Aaah!" van de madeliefjes spring ik erin. Net als ik het water raak haalt een snerpende stem me uit mijn droom. 'Silver! Directrice! Nu!' Mevrouw Lukhoudt staat briezend als een doorgedraaide stier naar de deur te wijzen. Ik staar gefacineerd naar haar neusgaten, hopend dat er rookpluimen uitkomen. 'Silver! Wat zit je nou te kijken!?' schreeuwt ze. 'Ik keek naar uw neusgaten om te kijken of er rook...' Daar stop ik. Haar ogen worden groot, en ik denk dat als ik niet snel weg ben er echt rook uit haar neusgaten gaat komen en ik denk ook dat dat niet zo voordelig voor mij zal zijn. Snel pak ik mijn spullen en ren ik naar het heksenhol. Op naar de directrice alías heks. 

Mevrouw van der Linden zit teleurgesteld haar hoofd te schudden. 'Ach, Septembertje, twee keer in zo weinig tijd...' zegt ze terwijl ze verdrietig haar hoofd schudt. Ze heeft een vieze, pluizige paarse rok aan en een walgelijke roze trui. Op de trui staat het hoofdje van een wit, pluizig konijn met van die draaiogen. Het lichaam van een konijn is een jurkje. Het konijn staart me aan met die enge ogen. Ik ben bang voor het konijn. Ik stel me voor dat het konijn los komt van de trui en mijn geheime lollyvooraad komt stelen. Ik haat lolly stelers. Ik hou van lolly's. Ze zijn mijn leven, zoals chocola voor anderen. Hoe dan ook, het konijn blijft me eng aanstaren. Ik kruip weg op mijn stoel, terwijl mevrouw van der Linden maar door blijft praten over hoe verdrietig ze wel niet is. Het konijn lacht gemeen. 'Dalijk gaat het evil konijn mijn lolly's stelen!' gil ik. Ik word helemaal hysterisch en sta op van mijn stoel. 'Silver? Waar ben je in godsnaam mee bezig?' vraagt de heks. 'Het konijn wil mijn lolly's stelen! Sorry mevrouw, maar ik kan hier niet langer blijven!' gil ik, en ik ren de kamer uit, een verbaasde van der Linden achterlatend. Ik ren bang door de gangen, steeds gillend: 'Het konijn wou mijn lolly's stelen!' Iedereen kijkt me verbaasd aan. Opeens bots ik tegen iemand op. Benjamin. Hij kijkt me even aan en tilt me dan op. Even later zet hij me neer in een steegje naast de school. 'September, waar ben je in godsnaam mee bezig?' briest hij. 'Je brengt mijn hele reputatie naar de knoppen!' 'Maar het konijn...' probeer ik, maar hij kapt me af. 'Nee, niks konijn! Je bent mijn vriendin, gedraag je er ook naar.' 'O, moet ik me ernaar gedragen? En als ik het niet doe, wat doe je dan? Maak je het dan uit? O, wat zou ik dat toch erg vinden. Jij was degene die wilde dat wij een relatie kregen, niet ik!' gil ik. Hij geeft me een klap. 'Nee, als jij je niet normaal gedraagt, zal ik het helaas uit moeten maken. Wat betekent, dat jij je niet aan onze deal hebt gehouden, wat betekent dat April en Hanne een groot probleem hebben,' zegt hij gemeen. Mijn ogen worden groot. Nee toch? 'Dat is niet eerlijk! Jij vies, doorbakken, opgegeten, gekookt madeliefje!' gil ik. 'En je mond houden, hè?' Is het enige wat hij zegt. Dan draait hij zich om en loopt weg. Ik voel me verslagen. Waarom ruïneert hij mijn leven? Wat is hij van plan? Hij runt mijn leven. Dat sta ik niet toe. Het wordt tijd dat ik maar eens terug ga slaan.

De zenuwen gieren door mijn lijf. Vandaag ga ik Benjamin terug pakken. Ik probeer niet te denken aan April en Hanne, want dan zakt de moed me in de schoenen. Het moet gewoon lukken. Van de zenuwen krijg ik geen hap door mijn keel. In de grote pauze moet het gebeuren: dan ga ik Benjamin eens duidelijk maken wat ik ervan vind. Als de bel na Frans gaat sta ik met moeite op. Ik loop naar de aula waar Benjamin zoals gebruikelijk zit. Ik loop naar hem toe. 'Hey schat,' zeg ik tegen hem. 'Hey,' zegt hij. Ik ga op zijn schoot zitten. Hij lijkt verrast, meestal doe ik niet zo klef. Maar hij herstelt zich snel. 'Hoe gaat het?' vraag ik flirterig. 'Goed hoor,' zegt hij nonchalant. 'Met jou?' 'Ook wel goed...' antwoord ik. Dan druk ik mijn lippen op de zijne. Ik ga wild te keer in zijn mond. Als ik hem los laat ga ik met mijn gezicht naar zijn oor. Voor buitenstaanders moet het nu lijken alsof ik liefdevol zijn oor aan het likken ben en er lieve woordjes is fluister, maar ik werkelijkheid fluister ik iets heel anders in zijn oor: 'Ben je homo ofzo?' Hij duwt me even van zich af. Dan pakt hij me op en slaat mijn benen om zijn middel. Hij loopt met mij naar een bezemkast en duwt me erin. Voor een ander moet het eruit zien alsof we nu dingen gaan doen die ik nog nooit gedaan heb en al zeker niet met hem. In de bezemkast laat hij me pardoes op de grond vallen. 'Wat?' fluisterschreeuwt hij. 'Wat wat?' vraag ik onschuldig. 'Hoezo zou ik homo zijn?' vraag hij. 'Nou, je wilt me zo graag als je vriendin... Misschien is daar een rede voor,' zeg ik schouderophalend. Zijn gezicht wordt paars van woede. 'Jij opgeblazen kreng! Natuurlijk niet!' fluisterschreeuwt hij. Ik haal mijn schouders opnieuw op. 'Het was maar een gedachte hoor.' Hij kijkt me boos aan. 'Geen goede gedachte.' 'Niet mijn probleem,' zeg ik. 'Waar komt dat brutale mondje ineens vandaan?' vraagt hij daarna met een duivelse grijns. Ik sta op. 'Van het zat zijn van jou fratsen,' zeg ik droog. 'Oja? Ben jij het zat?' vraagt hij dreigend. 'Ja,' zeg ik. 'En April en Hanne, doen die er niet meer toe?' vraagt hij. 'Natuurlijk wel. Ik weet alleen dat jij ze niks aan gaat doen,' zeg ik, minder angstig dan dat ik eigenlijk ben. 'En hoe weet jij dat?' vraagt hij. 'Omdat je anders een behoorlijk probleem hebt,' zeg ik. 'Hoezo?' vraagt hij. 'Nou, ten eerste heb je dan een probleem met de school...' zeg ik. Hij haalt zijn schouders op. 'Wat boeit mij dat?' vraagt hij. 'Ga verder.' 'Ten tweede, heb je een probleem met mij. Ik laat je namelijk niet mijn zus en mijn beste vriendin vermoorden.' Hij haalt zijn schouders op. 'Ik ben niet bang voor jou,' zegt hij. 'Dat komt mooi uit, ik ben namelijk ook niet bang voor jou,' antwoord ik snerend. 'Hoe dan ook. Ten derde, je hebt een probleem met mijn familie.' Hij rolt met zijn ogen. 'En ten vierde heb je dan een probleem met de politie.' 'Al zo vaak gehad,' zegt hij verveeld. Oké, dat was bluf. Nouja, dan kan er wel een tweede bluf bij. 'Ten vijfde...' Ik maak een stilte voor de spanning, die jammerlijk mislukt omdat hij begint te hoesten. Als hij uitgehoest is ga ik verder. 'Ten vijfde heb je dan een probleem met je vader.' Hij wordt bleek. Dan worden zijn ogen smal van razernij. Oeps. In één keer raak. Maar iets te raak. Ik vraag me af of ik nog levend uit deze bezemkast kom. Dan was het evil lollystelende konijn nog liever. 'Jij bitch! Hou je vieze bek over mijn vader!' schreeuwt hij. Hij komt op me af, met zijn vuisten zwaaiend van woede. 'De bezemkast is gehorig, dus als je je reputatie...' piep ik, maar hij schreeuwt door me heen. 'MIJN REPUTATIE KAN ME NIKS SCHELEN! HET ENIGE WAT IK WIL IS JOU ZO SNEL MOGELIJK DOOD HEBBEN!' Dat lijkt me niet zo'n komisch idee, dus ik besluit uit de bezemkast te ontsnappen. Zijn eerste uithaal is een paar centimeter naast mijn hoofd. Zijn tweede is twintig centimeter naast mijn buik. Terwijl ik steeds dichter bij de deur probeer te komen (wat niet al te makkelijk gaat omdat hij er voor staat) kom ik er achter dat hij zo boos is dat hij niet meer kan mikken. Dus als ik snel genoeg ben kan ik... Ik besluit mijn dwaasidiote plan uit te voeren. Ik spring op een emmer. Daarna spring ik op een plank. Hij rent naar de plank toe en slaat ertegenaan. Ik spring er net op tijd van af waardoor ik bij de deur kan komen maar hij allemaal wasmiddel op zijn hoofd krijgt. Ik ren de deur uit richting de kantine. Daar zak ik neer voor mijn bordje spaghetti. Dat was wel weer genoeg ophef voor vandaag.

Zorrieknorriezuperzorrie dat ik zo lang niet meer geschreven heb! Ik had het gewoon heel druk... Maar okee. Hij is ook gezakt in de humorlijst, dus zouden jullie me willen helpen hem op nummer 1 te krijgen? Plies?? Okee, zo gaan we beginnen. Ik vind dat tien votes wel moeten lukken. Jullie ook? Je kunt het ook altijd aan andere aanraden :) Vind ik niet erg! xD

X A Little Princess