Aynı Not
Bugün cumartesiydi.Yoğun bir hafta geçirmiştim gerçekten.Ve kahverengi saçlarımı sarıya boyatıp kısaltmıştım.Daha iyi gelir diye düşünmüştüm.Daha fazla dayanamayıp dışarı çıktım.Barış'ı arayacaktım.Ama telefonu kapalıydı.Bugünlerde buna ne oluyordu.Ne okula geliyor ne benımle konusuyor.
En iyisi evine gitmek diye düşünürken yolda biri Zeynep diye bana seslendi.Arkamı döndüm.Mert'ti.Çok yakışıklı görünüyordu.Saçları rüzgarda dalgalanıyordu.Hele o giydiği mavi kazağına ne demeli.Okul dışında hepimiz insana benziyoruz anlaşılan.Mert birden:
-Ne alıyorsun burda,diye sordu.
-Ne yapıcam kafamı dağıtmak istedim sadece..
-Bir şey mi oldu anlat lütfen.
-Bazen yoruluyorum hepsi bu neyse eğlenelim,ağlamayalım olmaz mı diyerek güldüm.Onun yanında çok güvende hissettım kendimi.O bana iyi geliyor.Ben dalmışken beni sarsıp:
-Huuhuu ordamısın?deyip gülüyordu.Bende güldüm.
-Zeynep seni bir yere götüreceğim benim için özel bir yer.
-Tamam olur,dedim.
Yolda hep konuştuk onun hakkındaki her şeyi öğrendim.Oda benim.Deli gibiydik.Arada kolunu omzuma atıyordu.Neden kalbım atıyordu.Yerınden cıkıcaktı.Neyse gelmiştik.Gözlerimi kapadı.
Vee nerdeyiz.Gözlerimi ve ağzım açık kaldı.Gözümden yaş süzüldü.Yercücemle olan yerdeyız.Olamaz dimi o olamaz.Birden çenemden tuttu ve:
-Bir sorun mu var Zeynep?
-Ha-hayır çok güzel bir yer dedim.
Beni kolumdan tuttu.Denize doğru götürdü.Ben ise gülerek:
-Ben oraya girmem ıslanıcam ben daha eve gidicem deyip duruyordum.
-Bir şey olmaz ben seni taşırım,dedi.Kucağına aldı.Suyun içinde beni taşıyordu.Beni düşürecekmiş yapıyordu.Korkudan boynuna nasıl yapıştığımı şaşırmıştım.Suratını boynuma yaklaştırıp gülüyordu bana sarılıyordu.Nefesini hissediyordum.Kokusu çok güzeldi.Büyülenmiştim.
Birden Mert'in ayağı takıldı ve suya düştük.İkimizde ıslanmıştık.Ben Merte vurup duruyordum.Gülüyorduk.En sonunda Merte:
-Nasıl olsa ıslandık artık.Şimdi sen görürsün,deyip güldüm.
İkimizde birbirimize su atıyorduk,gülüyorduk.Ama o çok güzel gülüyordu.
Birbirimizi suda ittırıyorduk.Ben yere düşecektim.Kazağımda tuttu.Düşmeyim diye çok hızlı yukarı çekti.Çok yaklaştık.Birbirimize bakıyorduk.Birden gülmeye başladım.Oda güldü.
-İyimisin Zeynep diyip güldü.
-İyiyimde biz böyle devam edersek hasta olucaz.
-Haklısın ben senı eve bırakayım.Sen sıcak bir şeyler iç.Kendine gel olurmu ?
-Tamam Mert.
Arabasına bindik.-Allahtan yakın yere park etmiş-Tarif ede ede bizim eve geldik.Giderken hep el salladık birbirimize içeri girince kendimi kapıya dayadım.Ve düşünmeye başladım.
Ben aşık mıydım?Mert'in beni oraya götürmesi tesaduf mu?Kafam çok karışıktı.Bunları düşünüp kafamı yememek için giyindikten sonra Barışlara gittim.Kapısı açıktı.İçeri girdim.Salondaki masada bir not vardı.Notta :
-Nasıl gidiyor?Korkuyormusun? yazıyordu.Ne alakaydı bu şimdi.Kağıdı bırakıp Barışı evde aramaya başladım.Yoktu.Ee neden kapısı açıktı.Ne oluyordu ya?
Kapıyı sertçe kapadım ve çıktım.Perdeden bir kadın gölgesi geçti.Korktum.Kimdi o hırsız mıydı?Barışa bir şey mi olmuştu yoksa?Kapıyıda kapamıştım.Birden Barış arkamdan
-Zeyneppp!diye seslendi.Çığlık atarak önüme döndüm.
-Ne arıyorsun burda git şurdan!,dedi eve içeri girip kapıyı kapattı.Olduğum yerde kalmıştım.Ne olmuştu?
Zar zor eve gittim.Gittiğim gibide uyumuşum.
*
Sabah kalktım.Babannecim kahvaltı hazırlamış.Her şeyi unutup mutlu olmak istiyordum.Hatırlamamak için bir şeylerle uğraşıyordum.Birden babannem seslendi.
-Kızım kapıda bir kağıt var.
-Kalbim atmaya başladı.Elimdeki çay bardağıyla kapıya gittim ve nota baktım.Notta şunlar yazıyordu:
"Nasıl gidiyor?Korkuyormusun?"Elimdeki çay bardağı yere düştü.Barış'ın evındeki nottu.En sonunda gözümdeki bir yaşla yere yığıldım.
