Hafif Bir Kırgınlık
Bugün okula çok sevinçli gittim.Nedeni ise bugün Barış’la dans kursuna gideceğiz.Zıplaya zıplaya yolda gidiyordum.Okula yaklaştım.Birden Gizem’i gördüm.Yanıma geldi.
-İşştt ezik! Ne yapıyorsun bugün?
-Sanane ezik!
-Barış’la buluşucam-Gülerek-Bende ona kanarak:
-Bugün biz Barış’la okulun arkasında dans kursuna gidiceğiz tamam mı! dedim.Allah kahretsin.Ağzımdan kaçtı.
-Sağol Zeynepçim.Emin ol günün harika geçicek,dedi ve gitti.Of ya nasıl söyledim.Bilerek yaptı.Cadı!
Bunları söylerken Barış’ın yaklaştığını gördüm.Yüzümde tebessüm belirdi.Ona doğru koşup sarıldım.Her şeyi unutmuştum.
Yürüyerek okulun içine girdik.Dersimizi işledik.İlk defa dersi bu kadar verimli algılamıştım.Belki mutluyumdur ondandır…
Daha sonra dans kursuna gittik.Kıyafetlerimi giydik.Barış beni kısa şort ve badi ile görünce:
-Bune Zeynep!Başka bir şey yokmu,dedi ve şortumu aşağıya çekti.O kadar kısa değildi.Belki kıskançlık belkide koruma isteğiydi.
Daha sonra hocamız geldi.Sınıfta 10 kişiydik.Herkesin eşleri vardı.Bizde Barışlaydık.
Barış ilk belime sarıldığında,yaklaştıgında kalbının atısını duyabiliyordum.Tabikide benimde ondan bir farkım yoktu.
Dans etmeye başladık.Özgürce dönüyorduk.Sadece ikimiz vardık.Sadece.. Birden içeri Gizem girdi.
-Merhaba hocam.Ben yeni kayıtım.Eşim yok kimle olucam,dedi.Hocada Barışla dans edebilirsin,dedi.Neden Barış yaa!Neden her zaman bizim hayallerimi bozmak zorunda.Şundan emindim Barış onunla dans etmezdi.Arkamı döndüm ve :
Hayır olamaz!! Dans ediyorlardı.Ne ara oldu.Bir arkamı döndüm ve olanlara bak.Barış dans ediyordu.Ne oldu şimdiki?
Ağlayarak ordan kaçıyordum ki Barış’ın arkamdan geldiğini gördüm.Sevinmiştim.Ama Gizem Barış’a bir şeyler deyip döndürdü.Ne dedi acaba?
Demek ki Barışta Gizem’i istiyor.Yoksa engel olurdu.Üstümü değiştirdim ve hemen oradan kaçtım.Sokakta öylece yürüyordum.Birden yer cücemle gizli yerimiz aklıma geldi.Oraya gittim.Kale yapmaya başladım.Bir yandan düşünüyordum.Ben yer cüceme hissettiklerimi Barış’a hissediyorum.Bu bir ilkti.Bunu düşünüp saatlerce ağladım.
Eve döndüm.Odama gittim.Müzik dinliyordum.Telefonum çaldı.Arayan Barış’tı.Yüzsüz-bunu derken içim acıdı-Demek dansları bitmişti.Açmadım,açmıcamda kararlıydım.
En son bir mesaj attı.Mesajda şunlar yazıyordu.
-Her şeyi yanlış anladın.Anlatmama izin ver.Ben dans etmedim.Gizem’i ittim.Bana neler dedi duymalısın!Yapmak zorundaydım ama yine dayanamadım.Her şeyi göze aldım. Yarın okul çıkısı beni kapıda bekle.Ben okula gelmeyeceğim.Sana bir süprizim var onu hazırlayacağım.Lütfen beni bekle meleğim.. Seni çok seviyorum…
