Once again

♬ hoofdstuk 2

"Oh denk jij dat?" Hoor ik een zware stem achter me. Verschrikt draai ik me om kijk recht in het gezicht van niemand anders dan...

Luke Hemmings

Oh god

Met opgetrokken wenkbrauw kijkt hij me aan.

"I-ik uhh" ik ontwijk zijn blik en staar naar mijn schoenen. 

Luke vind het blijkbaar grappig want ik hoor hem grinniken.

"Wie ben jij eigenlijk?" Vraagt hij ineens. Ik kijk op en zie hem diep nadenken. "Ben je nieuw op deze school?"

"Nee.."

"Niet?" vraagt hij voor de zekerheid.

Ik schud mijn hoofd. 

"Hoe komt het dat je me nog nooit eerder bent opgevallen?" Hij zet een stap dichterbij. Ik kijk naar zijn gezicht. Zijn ogen. Mijn hart begint harder te kloppen.

Gosh wat moet ik in hemelsnaam doen. Ik wil hier weg!

"... misschien heb je een bril nodig" Zeg ik. Lana proest het uit. Ik word rood als ik me bedenk wat ik zojuist gezegd heb. Luke lijkt even van het veld geslagen en dat is nou een goed moment om er snel vandoor te gaan. Ik loop snel angs hem heen naar de ingang van de school. Lana pakt mijn arm en kijkt me ongelovig aan. Met nog steeds een grijns op haar gezicht. 

"Wat?"

Lana kijkt weer voor zich uit. "Jij durft!" 

Ja dat klinkt wel stoer maar ik sta op het punt om te huilen. - overdreven gezegd dan. 

----

De bel gaat en het is pauze. Snel pak ik mijn spullen in en loop samen met Lana naar de kantine. We nemen plaats aan onze vaste tafel. Voor ons zitten Michael en Drake. En zo ongeveer op Drake's schoot zit Isabella. 

"Ik heb jullie gemist!" zegt ze en ze staat snel op en geeft me een knuffel. Ik glimlach.

"Hoe was Spanje?" vraag ik haar. Isabella begint dromerig te vertellen over hoe mooi het weer wel niet was, hoeveel jongens er wel niet waren, over ene Josua die haar hart veroverd zou hebben. Je snapt wel dat ik op een gegeven moment afdwaalde van het gesprek. Michael merkt het en grinnikt. Ik buig naar hem toe en vraag hoe zijn vakantie was. Hij antwoord met een simpel "Leuk" en ik klap in mijn handen. Laat Isabella hier een voorbeeld aan nemen!

Het is pizza dag vandaag en dus ligt er een stuk pizza op mijn plate.

Ik neem een hap, en wil het eigenlijk gelijk al weer uitspugen.

Met moeite slik ik het door.

Ik zie dat Lana net een hap wil nemen.

"Wacht! Niet eten!" Zeg ik snel. Vragend kijkt ze me aan.

"Proeft het weer naar dode rat?" Vraagt ze. Ik knik. Vol afschuw gooit ze het stuk pizza in de prullenbak. "Dat word dan weer honger lijden". Ik grinnik. Drake lijkt er niks van te merken en eet al zijn derde stuk pizza. Hoe doet hij dat toch.

En terwijl de mensen aan de tafel hard door praten dwaalt mijn blik af naar de tafel helemaal achterin.

De tafel waar alle populaire voetbalspelers zitten. Met een aantal meisjes. Zoals gewoonlijk. In het midden van de tafel zit Luke. Met op zijn schoot de oh-zo geliefde Hilary. Ik zie hoe ze haar mooie lange blonde haren naar achteren gooit. Dit is het punt waar ik mijn zelfvertrouwen daalt naar onder het vriespunt.  

Luke lacht om iets dat Hilary zegt en dan lacht de hele tafel mee. Ik kan het niet helpen maar staar naar de kuiltjes die Luke in zijn wangen heeft het moment dat hij lacht.

Luke kijkt even in het rond en dan ineens kijkt hij recht in mijn gezicht. maar kijkt dan ineens recht in mijn ogen. Hij stopt me lachen en glimlacht naar me. Woah

Ik glimlach even snel terug en draai me dan om naar Lana en bloos. Gelukkig ziet ze het niet want ze is te druk met het ontleden van haar appel.

--------- --------- --------- --------- --------- --------- --------- ---------

Heeeyyyy

Wat vinden jullie?

In het volgende hoofdstuk zal meer gebeuren en het hoofdstuk komt sneller! Promise :)

Vote & comment :)

Xxx