🌹ROSE🌹

887 77 114
                                    

Evet ilk bölümü akşam yayınlayacağıma söz vermiştim. Buyurunuz efendim. İyi okumalar dilerim.

Narin ince parmaklar nazikçe dalında salınan gülün kırmızı taç yapraklarını nazikçe okşadı. O kadar nazikti dokunuş çiçekte en ufak bir kıpırdama olmamıştı. Gülümsedi narin elin sahibi. Tekrar dokundu. Bu kez biraz daha fark edilirdi dokunuşu. Çiçeğin pürüzsüz yüzeyinde kaymıştı parmak uçları. Yumuşacıktı taç yapraklar. Tıpkı onun kalbi gibi diye düşündü içinden. Yüzündeki gülümsemeyi hüzün gölgelemişti. Yine de silinmemişti. O gülümsemeyi severdi. Aklından geçen anılar ile yüzündeki hüzün ve tebessüm büyüdü. Mutluluk ve üzüntüyü aynı anda yaşıyordu. Geçmişin güzelliği kalbinde ince bir sızı oluşturuyordu.

 Geçmişin güzelliği kalbinde ince bir sızı oluşturuyordu

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

"Han." arkasından gelen ses ile yavaşça o tarafa döndü. Üzerine geçirdiği mavi kukuletanın etekleri hafifçe sallanmıştı. Bulunduğu bahar bahçesinin büyük malikaneye açılan cam kapısında bekleyen yaşlı adamı gördü. Yüzünde aynı kendisininki gibi bir hüzün ve tebessüm karışımı bir ifade vardı. Yaşlı adam yavaş adımlarla yanına gelince başındaki kukuletayı aşağı indirdi. Böylece balköpüğü saçları açığa çıkmıştı. Yaşlı adam on yedi yıldır sevmeye doyamadığı saçlar açığa çıkınca beklemeden elini yumuşak saçların üzerinde gezdirdi.

"Demek buradaydın." Dedi nazik hoş tınılı sesiyle. "Evin içinde seni göremeyince telaşlandım. Sonra aklıma burası geldi." Eli hala yumuşak saçları nazikçe okşuyordu. Luhan yaşlı adama güzel gülümsemesinden sunup başını salladı.

"Ona veda ediyordum." Diye mırıldandı. Ardından beklenti dolu gözleriyle yaşlı adama baktı. "Baba, o da gideceğimiz yeri sever miydi?" Luhan'ın sorusu üzerine yaşlı adam gülümsedi. Gözleri hilal şeklini alırken başını olumlu anlamda salladı.

"Evet, annen de orayı çok severdi." Luhan bakışlarını önünde duran küçük heykele çevirdi. Heykel annesini tasvir ediyordu. On yıl önce zamansız ölümü üzerine babası sevgili eşinin anısına yaptırmıştı. Annesine benzeyen küçük heykel elindeki testiden bahçeyi süsleyen tek gül dalına su döküyor gibiydi. Testinin ucundan da ince bir sızıntı halinde berrak su akıyordu.

"O zaman bende orayı seveceğim." Dedi umut dolu sesiyle. Yaşlı adam elbette emindi oğlunun gidecekleri yeri seveceğinden. Alışması biraz zaman alacaktı ama sevecekti.

 Alışması biraz zaman alacaktı ama sevecekti

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
La Belle et La BeteHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin