Revenge On My Player Ex (Book 1)

Game 17

A/N: May lagnat si Author kaya sabog ang kaniyang pagkaka-type at pagpasensiyahan niyo na Haha, may pasok pa kami bukas ng 5:30 oh 11 na ng gabi. Masama ang author huwag tularan.

Game 17

"Here's to my baby,he ain't reading what they call me lately"

Sheliah Santibañez

"May boyfriend na ang best friend ko!" kung kahapon Havana ngayon naman ay kung ano-anong tono ang pinagkakanta ni Autumn.

"Shut up!!!" Gigil kong singhal sa kaniya dahil nagre-review ako para sa Quarterly Test. Eh etong babae na 'to tamad magreview, mataas naman daw kasi ang scores niya kahit walang review, ang yabang eh konting tulak na nga lang at babagsak yung score niya.

"Gosh, I can't still freaking believe it darling! Isang Art Antonio ay jowa na ng best friend kong si Sh--" Tinakpan ko na ang bibig niya, this time marahas na.

Tinabing niya ang kamay ko at ngumuso siya "Gara mo, porket may boyf-- ka lang ginaganyan mo na 'ko" nakayuko siya at may matching hawak effects pa sa dibdib niya.

May dibdib nga ba siya?

Tsk... *pok pok pok* lumayo ako ng kaunti dahil tinutoktok ni Autumn yung ulo ko. "Lalim ng iniisip mo ah?" Tanong niya.

"Oo.."

"Ano ba iniisip mo? Ayieee siguro si boyfie 'yan 'no? Umamin ka na--"

"Dibdib mo." Inirapan ko siya at pinitik niya noo ko. "Aray!" pagdaing ko. Gagi ang sakit!

"Manyak! Manyak! Kababae mong tao bish, ang manyak mo." inirapan ko siya.

"Don't worry bish, I won't fantasize you. Your not my type."

Biglang natahimik ang buong classroom nang pumasok ang grupo ni Art.

Dare-daretsong nagtungo si Art sa kaniyang upuan at bumulong na sapat na upang marinig ko. "You look beautiful today hun." Agad akong inatake ng wild palpitation.

Oh God Art, why are you doing this to me?

At dahil absent na naman ang prof namin, nagdiwang ang buong klase at kulang na nga lang ay magpasabog sila ng confetti sa sobrang saya.

Typical students.

Nagulat ako ng biglang tumayo si Art kaya napatingin kami ni Autumn at napa-shrugged na lamang siya.

"I-I'm going to announce something so better take down notes." seryoso ngunit mababatid mo ang pagkasaya sa kaniyang mukha.

"Importante ata..." dinig kong sambit ng kaklase namin.

"Ano na naman 'yan Antonio?"

"Daming alam, sabihin mo na."

"Dude, go on!:

Nagulat ako nang itayo ako ni Art at ngumiti ng malawak na nagpakunot sa noo ng mga kaklase namin "Do you see this lady?" Nag-nod sila at yung iba naman ay tila nandidiri. Art what is this?

"Sheliah is now mine, so better save your asses if you'd dare to hurt my girl. Understood?" nagulat ako sa sinabi niya... I feel so special.

"What the hell?!"

"Nooo way! Sa'kin lang si Art!"

"Just count for days and I assure all of you that they will break up."

"Ginayuma niya si Art, tsk what a desperate bitch."

Hinila ako ni Art at ang best friend ko naman ay ngumisi at kinindatan ako.

"W-where are we going?"

"Cafeteria? Gutom na ako eh." ngumiti siya sa akin. Oh God, why is he so handsome?

Nagtungo kami sa cafeteria, parang déjà vu lang ang nangyari, kahapon ganito din pero this time, it is different. Dahil kaming dalawa lang ni Art, ng boyfriend ko.

Kakaiba pa rin pala sa pakiramdam kapag sinambit mo sa isipan mo na pagmamay-ari mo na yung puso ng isang tao. I am finally loved.

Pinaupo niya ako sa pinakadulo para wala na daw sumunod sa amin at mula dito ay tanaw ko ang mga babaeng naghahagikgikan at lumalapit kay Art.

I'm not jealous dahil sanay naman na ako na ganiyang sitwasyon. But ako ang nahihiya para sa mga reputasyon at pride ng mga babaeng ito, aren't they embarrassed?

Nakakainis kasi yung gano'n eh, feeling close sa taong gusto mo kahit one or two months pa lang sila nagkakilala pero grabe makahampas at maka-pabebe words. I'm not jealous once again.

Am not.

"Malunod ka niyan." I smiled at him at umupo siya, chocolate coffee again. He gave me the one cup and I took a sip.
"What's with that look hun?" Agad namang namula ang mga pisngi ko, shit bakit ba ang hilig magpakilig ng mga lalaki?

"N-nothing." he just nodded and he stares at me, a full of curiosity stare. Para makaiwas ay inilabas ko ang cellphone ko at agad siyang tumabi sa akin at umakbay. Nanginginig ang mga kamay ko habang pumipindot kaya naisipan kong mag-facebook.

Punong-puno ang news feed ko ng chain messages. Naka-tag lahat sa akin.

"Wicked ugly bitch oops I mean witch" -with Sheliah Santibañez

"Desperate much?" -with Sheliah Santibañez

"You'll just gonna cry dear, break up with him right now you poor." -with Sheliah Santibañez

"Walang forever, magb-break din kayo." -with Sheliah Santibañez

"A nerd like you doesn't deserve my husband. Unless,he's under your black spell?" -with Sheliah Santibañez

"Leave him or else?! *insert knife photo*" -with Sheliah Santibañez

Nagulat ako nang biglang agawin ni Art ang cellphone ko at in-untag lahat ng status na naka-tag sa akin.

Nakatungo naman ako habang ginagawa niya yoon.

"Next time, I don't want you to log in with this account. Make a new or better, don't ever make one again." malamig niyang tugon. Hindi parin ako nag-aangat ng ulo. I feel like anytime ay babagsak ang mga luha ko.

Ini-angat niya ang ulo ko at tinitigan ako "I don't care what they are going to say about us, one real thing that I've ever know is I'm true to myself and I love you so much. Sana hindi mo na pagtuunan ng pansin yung mga ganitong klase ng tao kagaya nang ginagawa ko."

Tuluyang tumulo ang mga luha na kanina ko pa pinipigilan

"How to be brave?"

"Just love me, that's brave enough."