3.Bölüm

47 4 2
                                    




Sabah uyandığımda beklediğim şey bir kahvaltı, bir öpücük veya bir günaydın olabilirdi. Ama ben babamın o evi inleten harika sesini duyuyordum. Yine ne olmuştu ve bu şekilde bağırıyordu. Hiçbir insan evladı bu şekilde uyandırılmayı hak etmez. Yatağımdan bir hışımla kalkıp ayaklarıma terliklerimi geçirip odamdan çıktım. Ayaklarımı sürüye sürüye aşağı inerken babamın söyledikleri bana pek bir şey anlatmasa da sözlerinden anneme kızdığını anlamıştım. Ama neden? Annemin çaresiz çıkan sesi kafamda ampulleri yakmıştı. Annem benim için böyle konuşurdu. O zaman konu benimle ilgiliydi. Salona geldiğimde gergin ama daha sakin bir hava kucakladı beni. Suratıma sıcak bir gülümseme takınıp babama dönüp ''Günaydın'' dedim. Babam bir bana bir duvara baktı. O kadar kararsız duruyordu ki? Ne dedim ki ben bu kadar zor? Alt tarafı günaydın. Sonunda tıslayan bir sesle oda günaydın dedi. Dövse daha iyiydi. Babam bana böyle davranmazdı. Sakin bir sesle 'Bir sorun mu var?' dedim. Konu açılsın artık. Herkes kozlarını paylaşsın. Derin nefes alıp konuştu. ''Sorun sensin Işıl!'' dedi. Ben kalakaldım. Ben nasıl sorun olurdum ki? ''Ben mi?'' dedim şaşırıp.

Elindeki bir kâğıdı gösterip ''Işıl bu ne dedi?'' baktım. Rakamların olduğu borç listesi gibi bir şeydi. Elime alıp baktığımda bir hesap özeti olduğunu anladım ve gördüğüm tutarla gözlerimde kocaman kalpler hatta para emojileri çıktı. Bu kadar paraya ben ne almıştım böyle? 'Baba ben...'' diyip sustum. Adama ne diyecektim Allah aşkına. Resmen soygun yapmıştım.

'Evet, sen küçük hanım bana bunu açıkla. Ne bu tutar ve ne aldın?''

''Baba ben inan bunu aldığımı bile hatırlamıyorum.'' Dediğimde babam kırmızı gören boğalar gibi köpürdü. O an dediğini duyduğumda ''Demek öyle Işıl Hanım. Sana bu parayı veriyor olman har vurup harman savuracağın anlamına gelmez. İyi şeyler yapıyorsun evet ama bu. Yaptığın iyilik kadar ailene bu şekilde kötülük yapıyorsun. Sen baban o parayı nasıl kazanıyor biliyor musun? Hiç gördün mü ne iş yaptığımı? Ben seni şımarttım ama bundan sonra senin istediğin olmayacak.'' Bunu dediğinde onu durdurdum. ''Ne demek istiyorsun?''

''Arabanı ve kredi kartlarını alıyorum. Diğer insanlar gibi otobüse binecek bir işçi gibi para alacaksın.''

Aha işte şimdi ben bitmiştim. Babam ciddiydi ve bunun devamı da gelecekti.

Devam edecek...

Aşk Şarabı 🍷Askıda Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin