Please Lie and say... YE S

Boxing at the Parking lot

Nagulat ang mabait naming teacher pagkapasok namin ni Janine dahil supposedly, I should be at the recording studio at may excuse letter ako mula sa management.

Di ko sila pinansin at diretso upo ako. Now I'm starting to be irritated. I'm pissed off because of that damn recording studio. I like Tita Wiwi but I don't let her change anything especially my schedule. I'm off today and I will not go there because she just say so or the management.

My phone ring and I roll my eyes at the name registered on the screen. I silenced my phone and listen to my ever good teacher in history.

Umilaw ulit ang phone ko at hinayaan ko lang hanggang sa ma-disconnect ito. But knowing Wiwi, she will call again until I'm forced to answer it. If she's irritated right now, I'm so well too!

'Pag ayoko, ayoko!

Binaklas ko na agad ang phone ko at tinanggal ang battery. Bahala sya sa buhay nya. Clear ang appointment ko ngayon dahil may tatapusin akong project para bukas na ngayon lang sinabi ng magaling kong teacher na si Ms. Candigan. Baka gusto nyang sya ang pagawin ko ng project na yon.

Ano ba ang kinalaman ng community sa subject nyang Values Education? Mabait naman ako. Well, sa paningin ng ibang malinaw ang mata.

Gets nyo? Pasensya na kung walang nakakatawa sa lahat ng banat ko simula umpisa. Walang magawa ang nagsusulat.

Ano konek?

So ano nga ba ang kinalaman ng community sa subject na tinuturo nya? Saka alam ko kapag ganito, group project 'to eh. Adik talaga si Ms. Candigan kahit kailan. Ano ba natira nya?

Pinapagawa nya ako ng pamayanan. Which is may tahanan, paaralan, simbahan, at pamahalaan.

Anong tahanan ba ang gusto nya? Mansion? Palasyo? Villa? Hacienda? Haunted house? O yung simple?

Anong paaralan ba ang gusto nya? Harvard University o University of the Philippines? 'yong UP kaya? Para sariling atin.

Anong simbahan ba gusto nya? Cathedral, Parish church, o yung Sistine chapel sa Vatican?

Anong pamahalaan ba ang gusto nya? Malacanang o White House sa Washington?

Bibili pa ako ng art works like big styrofoam, popcicle sticks, paint, paint brush, glitters, at marami pang iba para sa plano kong miniature non. Ayoko kasi ng basta may gawa lang. Gusto ko kasi gamitin ang napakalawak kong imahinasyon sa lahat ng bagay kaya kahit simple lang, napapaganda ko.

After two subjects, pumunta na akong National Book Store para bumili ng mga kailangan pati yung gusto ko na rin. Which are pencils for artworks, sketch pad, colored pens, books (Harry Potter, Twilight, and Digital Fortress) and stickers? Well, nakita ko si Keroppi kaya kinuha ko na lang basta sa estante.

Wait, pag ako kasi bumibili ng mga ganito, dinodoble ko o tinitriple para pag nagkamali, di na kailangan bumalik. Kumbaga bumili ako ng napakaraming gamit. At wala man lang akong kasama!

"3,683.75 po, Ma'am"

What? Wait. 2,000 lang ang cash ko sa wallet.

"Miss? Do you accept credit card?"

"Yes, Ma'am."

I smiled at her and hand her my credit card. Buti tinatanggap nila kundi yari ako pag di ko binayaran.

"Thank you, Ma'am she said smiling and gave back my card.

I took it with a genuine smile.

"Let me help you, Miss."

Thank God, somebody's kind enough to help me put my things to my car's trunk at the parking lot. It's heavy but he seems not to give a damn.

"Thank you!" I said smiling. Pero unti-unti itong nawala pagharap ko sa lalaking naka-cap kanina. "Leonardo?!"